‘The Great Passage’: An introspective story of deep passion and searching the right words

“To be able to communicate well with words is unreasonably difficult, to the point it might last a lifetime. It is truly difficult to communicate and perceive well.”

Ito ang pahayag ng award-winning author na si Shion Miura sa isang panayam ng Sanseidou Publication noong 2013 tungkol sa kanyang bestselling novel na “The Great Passage” (Fune wo Amu). Makikita ang kabuuang translated interview sa sa website ng Story Unlocker.

Kagaya ng kanyang pangunahing karakter na si Mitsuya Majime, ang pahayag ni Miura ay sumasalamin sa kwento ng paglalakbay ni Majime para mahanap nito ang tamang mga salita at ang tunay na para sa kanya na naaayon sa kanyang kakaibang talento.

Taong 2011 nang ilathala ang nobela mula sa Kobunsha at hinirang naman itong Japan Booksellers’ Award sa sumunod na taon. Anim na taon din ang hinintay bago ito maisalin at mailathala sa English na inilunsad kamakailan ng Amazon Crossing.

Eccentric, charming and profound

Sentro ng kwento ang 27-taong-gulang na si Majime, na naiiba sa mga empleyado ng Genbu Publishing dahil sa kanyang karakter at malawak na kaalaman sa linguistics. Sa kanyang ikatlong taon dito, iniligtas siya ni Kohei Araki, editor ng dictionary editorial department mula sa sales department dahil naghahanap si Araki ng papalit sa kanya sa nalalapit nitong pagreretiro.

Pinaghahandaan ng editorial department ang nakatakdang paglulunsad ng isang makabagong diksyunaryo na tinatawag na “Daitokai” (Great passage across the ocean) na binubuo ng 230,000 na salita at 2,900 na pahina.

Dito niya makikilala ang linguistics scholar na si Professor Matsumoto, admin clerk na si Sasaki at si Nishioka na hindi niya kaugali. Kasabay nito, ibang pagsubok din ang kinakaharap ni Majime sa pagpasok ni Kaguya Hayashi sa kanyang buhay, na apo ng kanyang landlady.

A life’s work, true love and nostalgia 

“A dictionary is a boat to carry us across the sea of words. In a vast sea of words, to find the right word is a miracle.” Ito ang pagsasalarawan ni Araki at Matsumoto kay Majime sa Daitokai na siyang tutulong sa mga tao para mahanap ang tamang salita para maibahagi nila nang maayos ang kanilang mga damdamin at kaisipan.

Nakatakda ang unang bahagi ng kwento noong early 1990s at dahil dito, higit na nararamdaman ang kahanga-hangang dedikasyon ni Majime, Araki, Matsumoto at maging ni Nishioka sa mahigit 15 taon para mabuo at tuluyang mailathala ang Daitokai, na gamit lamang ang lapis at papel at manu-manong pagsasaliksik, pagtitipon at pag-aayos ng libu-libong salita na nakaimbak sa reference room.

Shion Miura: In her own world and words

“It was heavy, full of words, and wildly different from the dictionaries I had used up until that point. I thought, ‘I became a grown-up!’ The sensation of doing things such as turning over the pages was also amazing,” sa alaala nito nang una niyang mahawakan ang “Daijirin” noong middle school na ginagamit niya pa rin ngayon at apat pang diskyunaryo para pagkumparahin ang iba’t ibang kahulugan ng mga salita.

“I increasingly started to think of dictionaries as human being-like. Perhaps I should say that the romantic part of humanity created the books we call dictionaries. If there was a single answer, such a variety of dictionaries wouldn’t have been publicized.

“Many people’s thoughts and views enter [the dictionary’s] production process, and it is completed in a series of silent discussions so to speak. We polish it repeatedly, like top-quality brewed sake, it truly is a work of polishing.”

Bagaman isang nobelista, mas mahilig itong magbasa lalo na ng manga kaysa magsulat, at noong middle schooler siya ay naglalagi siya sa silid-aklatan at bookstore pagkatapos ng eskwela. At gaya ni Majime, ‘di siya magaling sa pagpapahayag ng kanyang saloobin sa salita maging ngayon.  

Anak ng isang kilalang Japanese classics scholar at nagtapos sa Faculty of Letters sa Waseda University si Miura. Nadiskubre siya ng isang literary agent sa kanyang paghahanap ng editorial job. Kinuha siya nito para magsulat sa isang online book review column bago pa siya nagtapos sa Waseda.

Nag-debut siya sa “Kakuto suru mono ni maru” (A Passing Grade for Those Who Fight - 2000). Nasundan ito ng Naoki Prize sa story collection na “Mahoro ekimae Tada Benriken” (The Handymen in Mahoro Town - 2006), “Kaze ga tsuyoku fuiteiru” (The Wind Blows Hard - 2006), “Kogure-so monogatari” (The Kogure Apartments - 2010), at “Masa to Gen” (Masa and Gen – 2013).