Ang pakikisama sa ibang tao

Elvie Okabe

Tayong mga Pinoy ay kilala sa pagiging matiisin lalo kung nasa ibang bansa tayo at madaling makabangon sa trahedya dahil sa nakangiti pa rin kahit inaabot na ng kamalasan.  Ngunit, karamihan sa atin ay napakasensitibo at kilala na mayroong ‘crab mentality’.  Pasintabi lang po, wala po akong pinatatamaan dahil lahat naman tayo ay may kaunti o sobrang pagkabalat-sibuyas pagdating sa mga nasasabi ng isang tao.  Anuman na kaunti ay tama naman siguro, ngunit kapag sobra na ay ‘di na maganda kaya siguro mainam itong new year’s resolution ng bawat isa sa atin. 

Happy Chinese New Year! Ngayong 2014 ay Year of the Horse at ang mga taong ipinanganak daw sa year of the horse ay may sense of humor. Sa taong ito, sana ay lagi tayong nakangiti at may positibong pananaw sa buhay upang maiwasan ang sobrang pagkabalat-sibuyas; bawas-bawasan ang komentong hindi maganda na maaaring makapanakit sa damdamin ng iba, at ibigay lahat ang papuri sa Diyos.

Ang pagkakaroon ng good sense of humor ng isang tao ay nararamdaman kung hindi natin dinidibdib ang mga pasaring at biro sa atin ng iba at ng tadhana.  “Smile and the world will smile at you” ika nga. Sabi nga rin ng mga doctor, “it takes lesser muscles to smile than to frown.” So, dapat kalimutan natin ang mga sama ng loob natin, at bagkus ay lutasin o harapin natin ang problema at mga responsibilidad sa buhay.   

Di ba natin napapansin sa ating sarili na habang ‘di natin nagagawa ang mga dapat gawin lalo na kung may deadline ay lalo tayong nag-aalala at hindi mapakali?  Ngunit, kung nalutas na natin sa hirap at tiyaga  ang mga bagay na dapat nating gawin ay nagkakaroon tayo ng kumpiyansa sa ating sarili at nagiging positibo muli ang pananaw natin sa buhay, di po ba?

Para sa ating mga nandito sa Japan, lalo na sa mga matatagal na rito, alam na natin siguro na tila napakabilis ng oras dahil sa kaabalahan sa mga gawain sa trabaho, lalo na kung sa factory o production pumapasok.  Ito ay dahil sa kultura ng mga Hapon na seryoso at ‘professional’ pagdating sa trabaho kahit anong uri man ito. 

Mahilig ang mga Hapon na pumuna hanggang sa kaliit-liitang bagay hinggil sa trabaho at sasabihin pa sa harap ng maraming tao.  Para sa mga Hapon ay ito ang tamang pagdisiplina kaya’t sanay sila sa pagpapakumbaba at paghingi ng paumanhin na may mga nakapaligid na tao kung napapagalitan o napupuna. 

Ngunit para sa ating mga dayuhan sa Japan, ito ay kahihiyan o napapahiya tayo sa harap ng iba dahil sanay tayong tinatawag sa isang lugar na walang nakakarinig upang punahin ang ating pagkukulang o pagkakamali sa ating trabaho.  Ito ay may maganda rin namang epekto sa atin (ayon sa mga nakasalamuha kung mga Pinoy na matagal ng nagtatrabaho rito sa Japan), at ito ay ang mga sumusunod:

1. Nagsusumikap tayong mabuti upang galingan pa ang ating pang-araw-araw na gawain;

2. Nababawasan ang ating pagkabalat-sibuyas o pagkamasintimiyento at nagkakaroon        tayo ng ‘good sense of humor’ sa pakikisama; at

3. Hinaharap natin ng pangiti-ngiti ang mga hirap sa pagtatrabaho at nagkakaroon tayo ng kumpiyansa na makisalamuha kahit kaninong tao, ngunit ang payo lang dito ay mag-ingat sa pagsasalita na maaaring makasakit sa iba.

Friends, countrymen, ‘di pa po huli ang lahat upang pag-isipan ng mabuti ang ating new year’s resolution dahil unang dalawang buwan pa lang ng taon.  Ang importante anumang oras, araw, o buwan ng taon ay maaari nating baguhin  ang maling ginagawa o itama ang mga maling pag-uugali. Ituon natin ang upang maging matagumpay tayo sa pakikisama, sa gawain na ang kalakip ay tagumpay sa pagkakaroon ng pera upang matupad natin ang ating mga pangarap at lalo pang makatulong sa ibang nangangailangan. 

Siyempre, huwag nating kalilimutan ang Diyos na Siyang pinanggagalingan ng lahat ng biyaya sa buhay at nagsasabi sa atin ng pangaral sa aklat ng Kawikaan (25:12-17):  “Ang magandang payo sa marunong makinig ay higit na ‘di hamak sa ginto o mamahaling alahas.  Ang sugong tapat ay kasiyahan ng nagsugo sa kanya, tulad ng malamig na tubig sa panahon ng tag-araw.  Ang taong puro pangako lamang ay parang ulap at hanging walang dalang ulan.  Sa malumanay na pakiusap pusong bato’y nababagbag, sa pagtitiyaga pati hari ay nahihikayat.  Huwag kakain ng labis na pulot-pukyutan at baka ito’y isuka mo lang.  Huwag mong dadalasan ang dalaw sa kapwa, baka siya mabagot at sa iyo’y magsawa.”