“These novel cement nanocomposites are made by combining
ordinary Portland cement with nano platelets extracted from waste root
vegetables taken from the food industry.”
Ito ang pahayag ni Professor
Mohamed Saafi, lead researcher
mula sa engineering department ng Lancaster University sa United Kingdom
tungkol sa pinangungunahan nitong pag-aaral kasama ang Scottish firm na CelluComp
sa paggamit ng “nano-platelets” mula sa mga root vegetable fibers para makagawa
ng mas matibay at mas environment-friendly na concrete mixtures.
Ayon
pa sa panimulang resulta ng pag-aaral, natukoy ang magandang pagbabago sa
mechanical properties ng mga kunkretong gawa na may nanoplatelets na galing sa
mga gulay na sugar beet at carrots.
Stronger concrete, lesser quantity use
“The composites are not only superior to current cement
products in terms of mechanical and microstructure properties, but also use
smaller amounts of cement. This significantly reduces both the energy
consumption and CO2 emissions associated with cement manufacturing.”
Dagdag pa ni Saafi, nakatulong ang root vegetables
nano-platelets sa pagtaas ng calcium silicate hydrate, na pangunahing sangkap
na kumokontrol sa tibay ng kunkreto at para mapigilan ang corrosion.
Naniniwala ang grupo ni Saafi na kapag mas pinagtibay ang kunkreto
ay mas kakaunting bilang nito ang kakailanganin sa mga konstruksyon.
Sa naturang lab tests kung saan hinaluan ng root vegetable
nano-platelets ang concrete mixture, nakatipid ng 40 kg ng Portland cement (per
cubic meter of concrete) kaya nakakabawas din sa carbon emissions.
Itinuturing na “carbon intensive” ang produksyon ng semento
na isa sa pangunahing sangkap sa paggawa ng kunkreto, at nagtatala rin ng
walong porsyento ng pangkalahatang carbon emissions na inaasahang lalaki pa
dahil sa tumataas na pangangailangan sa industriya ng konstruksyon.
Exceeding commercial cement
additives at a less cost
Aniya, ang vegetable-based composite concretes ay mayroon
din “denser microstructure” na nagpapatagal sa naturang materyal na higit na
mas matibay kaysa gumamit ng mas mahal na sangkap gaya ng grapheme at carbon
nanotubes.
Tinitingnan din ng proyekto ang “adding very thin sheets
made from vegetable nano-platelets to existing concrete structures to reinforce
their strength” na pinapaniwalaang makakahigit pa sa carbon fibre dahil sa flexible
characteristics nito na magiging depensa sa mga potensiyal na mapanirang
pwersa.
“We are excited to be continuing our collaboration with
Professor Saafi and developing new applications for our materials, where we can
bring environmental and performance benefits,” ang tugon naman ni Dr. Eric
Whale from Cellucomp Ltd., ang kumpanyang nasa likod ng Curran, isang materyal
na binuo sa nano-cellulose fibers ng root vegetables kung saan pangunahin dito
ang sugar beet pulp.
Nagagamit naman ang Curran sa iba’t ibang aplikasyon gaya
ng paints/coatings, inks, paper, drilling fluids, concrete, composites,
personal care, at home care.
Mula sa magandang resulta, sinusuportahan ito ng European
Union’s Horizon 2020 program sa pamamagitan ng pondo na nagkakahalaga ng
£195,000 para mapag-ibayo pa ang pagsasaliksik sa loob ng dalawang taon kung
paano nga ba nakatutulong ang vegetable nano-platelet fibers sa pagpapatibay ng
mga kunkreto.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento