Pinakamalaking Halloween event sa Japan ginanap sa Kawasaki

Ni Florenda Corpuz

Libu-libong mga tao ang inaasahang dadalo sa pinakamalaking Halloween event sa bansa na ginanap sa Kawasaki City nitong Oktubre 26.

Umabot sa mahigit sa 2,500 partisipante na nakasuot ng iba't ibang costume mula sa klasikong Halloween witch hanggang sa mga paboritong cartoon characters ang pumarada sa Kawasaki Fujimi Park sa harap ng Kawasaki Station.

Tinatayang  nasa mahigit sa 110,000 manonood mula sa iba't ibang lugar sa Japan at maging ibang bansa ang pumunta.

Nagsimula ang kasiyahan sa isang parada na sinundan ng awarding reception kung saan tumanggap ng Y100,000 at roundtrip tickets for two papuntang Italya bilang premyo ang nanalo ng "The Halloween Award."

Ginanap naman noong Oktubre 25 ang “Kid’s Parade” kung saan mahigit sa 1,000 mga bata edad anim pababa kasama ang kanilang mga magulang ang paparada suot ang kanilang mga nakakaaliw na costumes. Bukod dito, may mga film showings kung saan isa sa mga ipapalabas ay ang Hollywood film na “Dracula Zero” at may club parties din na magaganap hanggang sa katapusan ng buwan.

Ang Kawasaki Halloween ay nagsimula bilang isang kasiyahan na may layong i-promote ang ganda ng lungsod sa tulong ng mga lokal na shopping districts. Sa kasalukuyan, ito na ang pinakamalaking Halloween event sa bansa na dinarayo maging ng mga dayuhang turista mula ibang bansa.

Biyaheng Sendai

Ni Herlyn Alegre

Tuwing nababanggit ang Sendai, ang unang pumapasok sa isip natin ay isang lugar na sinalanta ng lindol at tsunami noong 2011. Bagamat makikita pa ang bakas nito sa ilang lugar sa Sendai, may maganda at masayang bahagi pa rin naman ang lungsod na ito.

Maraming lugar na mapapasyalan ang mga turista rito at may masasarap na pagkain na dapat dayuhin. Paglabas pa lang ng Sendai Station ay makikita na ang magagandang shopping malls at matataas na gusali, hindi nalalayo sa itsura ng Tokyo.

Seishun 18 Kippu

Para makatipid, bumili kami ng Seishun 18 Kippu, isang espesyal na pass na mabibili sa mga JR Ticket Offices. Sa halagang Y11,850 ay maaari ka nang makapaglakbay mula Tokyo papuntang Osaka, Kyoto, Nagoya o Sendai. Mura ito pero may catch. Maaari itong gamitin sa lahat ng local at rapid trains ng JR sa iba’t ibang probinsya pero hindi ito maaaring gamitin sa express trains.

Maaaring magamit ang ticket ng limang beses at ng mahigit sa isang tao. Dalawa kami ng kaibigan ko na gumamit ng pass na ito. Sa roundtrip na biyahe namin, apat na beses lang namin ito nagamit. Ang biyahe mula Tokyo hanggang Sendai ay tumatagal ng dalawang oras lamang kung sasakay ng Shinkansen na nagkakahalaga ng halos Y20,000.

Gamit ang Seishun 18 Kippu, tumagal ng pitong oras ang biyahe namin pero sa halagang halos Y6,000 lamang kada tao (dahil dalawa kaming naghati sa pass). Kung may oras ka at gusto ng adventure, magandang gamitin ang pass ito.

Sedai Loople Bus

Para siguradong maikot ang buong lungsod, maaaring bumili ng 1-day pass sa Sendai Loople Bus na dumaraan sa iba’t ibang tourist spots at historical attractions sa lugar. Nasa labas ng Sendai Station ang terminal ng bus at tumatagal ng isang oras ang pag-ikot nito sa buong lungsod. Kung may 1-day pass ay maaari kang bumaba at sumakay mula sa kahit anong stop. Nagkakahalaga ang unlimited pass ng 620 yen, pero maaari ring bumili ng one-time ticket na Y240.

Tourist Spots sa Sendai

Gamit ang Sendai Loople Bus, maraming mga interesanteng bagay ang makikita sa Sendai. Ilan sa mga ito ay ang:

Sendai Castle Site. Ito ay tinayo at tinirahan ni Date Masamune, ang nagtatag ng lungsod ng Sendai. Sa kasalukuyang panahon, wala nang nakatayong palasyo ang makikita rito dahil nasira na ito. Sa halip, makikita rito ang isang malaking estatwa ni Date Masamune at matatanaw din mula rito ang kapatagan ng lungsod.

Statue of the Goddess of Kannon (Deity of Mercy). May taas ang estatwang ito ng 100m. Mula sa upper observation window ay magandang view ng lungsod ng Sendai at ng Pacific Ocean.

Rinno-ji Temple. Ang templong ito ay kasabay na lumilipat ng pamilyang Date tuwing sila ay nagpapalit ng tirahan. Permanente na itong itinayo sa kasalukuyang okasyon nang sinimulan nang itatag ang lungsod ng Sendai. May three-story pagoda ito na nakaharap sa isang magandang lawa.

Zuihoden. Dito nakahimlay ang mga labi ni Date Masamune. Napapalamutian ng ginto at mga inukin na estatwa ang lugar na ito.

Akiu Kogei no Sato (Akiu Traditional Crafts Village). Maaaring subukan ang paggawa ng iba’t ibang klaseng traditional crafts dito tulad ng painting at dyeing. Maaari rin na panooring magtrabaho ang mga bihasang artisans na kilala sa paggawa ng kokeshi dolls at Sendai tansu (Japanese chest of drawers).

Akiu Hot Spring.　Ang　onsen　na　ito　ay　nadiskubre　may　1500　taon　na　ang　nakakalipas.　Isa　ito　sa　tatlong　pinakakilalang hot spring sa Japan na tinatawag na “Japan’s three Royal Hot Springs.”

Ang Dinadayong Gyutan

            

Isa sa pinakakilalang delicacy ng Sendai na dinarayo pa ng marami ay ang Gyutan o grilled beef tongue. Maraming iba’t ibang restaurant ang nagbebenta ng pagkaing ito kaya siguradong madali itong hanapin. Isa sa pinakakilalang chain ng restaurants na nagbebenta nito ay ang Rikyu. Sa halagang Y1500 ay makakabili ka na ng isang set meal na kumpleto na may gyutan, kanin, soup at iba’t ibang side dish. Worth a try ang Gyutan dahil sobrang lambot at malasa ito. Maaari rin na bumili ng mga naka-pack na Gyutan bilang pasalubong.  

Manood ng JPOP Concert

Ang Sekisui Heim Super Arena ay isa sa mga pinakamadalas na ginagamit na concert venue ng mga sikat na artists. Kaya nitong mag-upo ng 7,000 manonood. Noong pumunta kami sa Sendai, pinanood namin ang bandang KAT-TUN na binubuo nina Kamenashi Kazuya, Taguchi Junnosuke, Ueda Tatsuya at Yuichi Nakamaru, na ilang beses na ring nagtanghal sa Sendai.

Ang lungsod ng Sendai ay patuloy na bumabangon at lumalaban matapos ang sakuna noong 2011. Sa ngayon, maaari na uli itong ituring na isa sa mga tourist destinations na pwedeng bisitahin sa Japan.

Ang kahalagahan ng ‘Respect for the Aged Day’ sa kulturang Hapon

Ni Florenda Corpuz

Si Misao Okawa kasama si Guinness World Records Country Manager 

for Japan, Erika Ogawa (Kuha mula sa Guinness World Records)

Sa Japan kung saan malaking bilang ng populasyon ay mga matatanda ay napakahalaga nang paggunita sa mga okasyon na nagbibigay-halaga sa kanila tulad ng “Respect for the Aged Day” o “Keiro no Hi” na ipinagdiriwang tuwing ikatlong Lunes ng Setyembre.

Ang Respect for the Aged Day ay idineklara bilang national holiday noong 1966 upang alalahanin ang pagpasa sa Elderly Welfare Law ng bansa. Ito ay orihinal na ipinagdiriwang tuwing ika-15 ng Setyembre ngunit binago ito at ginawang tuwing ikatlong Lunes ng buwan simula noong 2003.

Sa mahalagang araw na ito ay binibigyan-pugay ang mga matatanda na nasa edad 60 pataas dahil sa malaking kontribusyon nila sa lipunan at sa kahilingan na rin na mas humaba pa ang kanilang buhay. Kadalasan ay may mga “keirokai” ceremonies na ginaganap sa mga lokal na munisipalidad kung saan mga batang mag-aaral ang mga abala. Sila ay naghahandog ng mga sayaw at awitin sa mga matatanda.

May mga volunteers din na nagdadala ng mga “obento” boxes sa mga tahanan ng mga senior citizens. Sa mga tahanan naman ay binibigyan ng regalo ng mga miyembro ng pamilya ang kanilang mga lolo at lola upang iparamdam ang kanilang paggalang at pagmamahal. 

Sa Japan, ang pagsusuot ng kulay pula pagsapit ng ika-60 kaarawan ay bahagi na ng kanilang kultura dahil sa paniwalang sila ay nagiging sanggol muli. Ang sanggol sa Japan ay tinatawag na “aka-chan” na may kahulugang “red one.”

           

Sa kasalukuyan, si Misao Okawa, 116-taong-gulang ang itinuturing na pinakamatandang tao sa buong mundo ayon sa Guinness World Records. Isinilang siya sa Tenma, Osaka noong Marso 5, 1898. Nag-asawa siya noong 1919 at biniyayaan ng tatlong anak, dalawa rito ay buhay pa. Mayroon siyang apat na apo at anim na apo sa tuhod. Siya ay kasalukuyang naninirahan sa Kurenai Nursing Home sa Osaka.

Habang si Sakari Momoi, 111-taong-gulang at naninirahan sa Tokyo ang itinuturing na pinakamatandang lalake. Siya ay isinilang noong Pebrero 5, 1903 sa Fukushima kung saan siya ay naging guro. Lumipat siya sa Saitama pagkatapos ng World War II at naging high school principal hanggang siya ay magretiro.

Kamakailan ay lumabas sa mga balita na 25% ng populasyon ng Japan ay mga matatanda na may edad 65 pataas.

Hello Kitty, ipinadala ng Japan sa kalawakan

Ni Florenda Corpuz

Kuha mula sa Sanrio Co., Ltd.

TOKYO, Japan – Bilang bahagi ng programa ng pamahalaang Abe na itaguyod ang high-tech industry at engineer economic growth ng bansa, ipinadala ang sikat na Japanese cartoon character na si Hello Kitty sa kalawakan kamakailan.

Sakay ng Hodoyoshi 3, isa sa dalawang satellites na gawa ng Nano-Satellite Center ng University of Tokyo, isang pigura ni Hello Kitty na may taas na apat na sentimetro ang ipinadala ng Sanrio Co., Ltd. sa kalawakan lulan ng compartment na may taas na 70 sentimetro at lapad na 50 sentimetro. Ginamitan ng espesyal na pintura ang pigura upang mapangalagaan ito mula sa UV rays, cosmic rays at vacuum space.

Ang Hodoyoshi 3 ay binuo ng mga Japanese researchers at kabilang sa 37 satellites na inilunsad sa Russia noong Hunyo 19. Ito ay parte ng apat na bilyong yen na proyekto na pinondohan ng Ministry of Education and Science. Misyon nito na subukan ang space technology at magkuha ng high-resolution na litrato ng mundo mula sa kalawakan.

Inanyayahan din ng Sanrio Co., Ltd. ang mga Hello Kitty fans na magpadala ng maikling mensahe para sa kanilang mga pamilya at kaibigan na aabot sa 180 characters sa wikang Ingles at Hapon. Ang napiling mensahe ay idinisplay sa digital message board sa kalawakan mula Agosto 26 hanggang Setyembre 8.

Ipinagdiriwang ng Sanrio Co., Ltd. ang ika-40 anibersaryo ni Hello Kitty ngayong taon na isa sa pinakasikat na simbolo ng “kawaii culture” ng bansa.

Samantala, umaasa naman mga kinatawan ng Nano-Satellite Center ng University of Tokyo na magkaroon ng interes ang mga pribadong kumpanya sa paggawa ng mga satellites.           

Hindi ito ang unang pagkakataon na nakarating sa kalawakan ang sikat na karakter. Noong nakaraang taon, isang seventh-grader mula California, U.S.A. ang nagpadala ng kanyang Hello Kitty doll sa stratosphere ng mundo gamit ang isang high-altitude balloon.

Toranomon Hills: The Catalyst of Tokyo’s Transformation Towards 2020 Olympics

Ni Florenda Corpuz

Binuksan kamakailan sa publiko ang pangalawa sa pinakamataas na gusali sa Tokyo – ang Toranomon Hills na hudyat ng ginagawang transpormasyon sa siyudad bilang “international city” bago ang 2020 Tokyo Olympics and Paralympics.

May taas na 247 metro, mas maliit ng isang metro kumpara sa Midtown Tower, aabot sa 52 palapag ang gusali ng Toranomon Hills na binuo ng Mori Building Co. ayon sa “Vertical Garden City” concept nito sa halagang Y140 bilyon.

“Hello, Mirai Tokyo! The future of Tokyo begins here,” ganito isinalarawan ng Mori Building Co. ang Toranomon Hills sa kanilang advertising slogan na sinamahan pa ng isang masayahing tiger character mascot na tinawag nilang “Toranomon.” Si Toranomon ay isang “cat-style business robot” na nilikha ng Fujiko F. Fujio Productions na may gawa rin sa sikat na karakter na si Doraemon.

Itinayo ang Toranomon Hills sa ibabaw ng bagong gawang Toranomon-Shinbashi stretch of Loop Road No. 2, isang underground road na may habang 1.4 kilometro at kumokonekta sa mga business districts ng Toranomon at Shinbashi. Inihalintulad sa sikat na Champs-Elysees sa Paris ang kalsada at dudugtungan pa upang pag-ugnayin ang Main Olympic Stadium, at iba pang lugar sa katimugang Tokyo kung saan naman itatayo ang Athletes’ Village at iba pang venue na gagamitin sa Olimpiyada.

Ang pagbubukas ng Toranomon-Shinbashi stretch of Loop Road No. 2 ay simbolo ng unang hakbang tungo sa public-private partnership na pinapangunahan ng Mori Building Co. at Tokyo Metropolitan Government upang muling bigyang buhay ang central Tokyo.

Matatagpuan sa loob ng Toranomon Hills ang mga office spaces na umuokupa sa ika-anim hanggang ika-35 palapag ng gusali, conference facilities, high-end residences, retail shops at restaurants, 6,000㎡ open space at greenery pati na rin ang Andaz, ang kauna-unahang boutique luxury hotel ng Hyatt sa Japan. Naka-display din sa loob ng gusali ang mga artwalls na gawa ng mga sikat na Chinese contemporary artists na sina Zhan Wang at Sun Kwak.

Ang Lasang Pilipino

Ni Al Eugenio

 

Menudo, sinigang, kare-kare at pinakbet. Minatamis na saging con yelo, leche flan, gulaman at halo-halo. Bibingka, palitaw, sapin-sapin at kalamay. Puto bumbong, suman, halaya at kapeng Batangas. Ilan pa sa atin ang nakakaalala ng tunay na lasa ng mga pagkaing ito?

Mahirap nang maghanap ng pagkaing Pilipino na tama ang lasa sa mga panahong ito. Madalas, kahit pa sa mamahaling lugar, ang mga inihahaing pagkain sa atin ay parang may mali sa timpla. Para bang hindi na kilala ng mga tao ngayon ang totoong lasa ng mga pagkaing isinisilbi nila. Totoo, ang bawat nagluluto ay may kanya-kanyang istilo, pero ang bawat putahe ay mayroong natatanging lasa.

           

Ang timpla at lasa ng mga pagkaing Pilipino ay nagpasalinsalin na sa matagal na panahon. Mula sa ating mga magulang na natutuhan din nila mula sa kanilang mga ninuno pa, ang mga natatanging lasa na hinahanap-hanap palagi ng lahat. Natatanging lasa, kaya naman kapag napasobra ang alat o kaya naman ang asim ay mayroon laging pumupuna.

Bagama’t mayroong iba’t ibang istilo ang mga nagluluto, hindi lumalayo sa natatanging lasa ng bawat putahe ang naluluto nila. Maaaring mas maanghang pero hindi sobra ang alat. Maaaring medyo malasado pero hindi sobra ang asim. May pagbabago man ng kaunti ang itsura ng pagkain pero tama pa rin ang lasa kahit na sa unang tikim.

Malaki ang ipinagbago ng lasa ng ating mga pagkain nang inumpisahang pakialaman ng mga gahamang negosyante ang ating hapag kainan. Umimbento sila ng mga produktong makapagbibigay ng katulad na lasa ng ating mga pagkain. Inilagay nila ito sa mga “Shashei” o kaya naman ay mga naka  “cubes”.

Matapos na mapalambot lamang natin ang karne at mailagay ang mga gulay, ihalo lang ang mga produktong ito at “Presto!” Sinigang na ang ulam ninyo! Hindi na kailangan maghiwa ng kamatis, wala nang ginagayat na sibuyas. Wala ng luya. Wala ng bawang. Hahanguin na lamang at kainan na.

Ang mga produktong ito ay nakapagpagaan sa buhay ng maraming maybahay.  Nabawasan na ang kanyang oras sa pamamalengke at sa isang banda ay maaaring nakatipid pa sila. Ang hindi nila nalalaman ay kung anu-ano kaya ang mga isinangkap upang mapalabas ang lasang ibinibigay ng mga produktong iyon.

Dahil din sa mga instant na panlasang ito,  marami sa mga nagluluto ang umaasa na lamang sa mga produktong ganito. Marami sa kanila ang tuluyan nang nalimutan ang tunay na pamamaraan ng pagluluto ng ating mga pagkain. Dinaraan na lamang sa “tsamba”. Kung hindi sigurado ay magtatanong. Ang iba naman ay nagre-research sa Internet. Totoo, mayroong recipe sa Internet, pero hindi ito sapat. Hindi ito laging kumpleto at laging tama. Marami sa mga recipe sa Internet ay may mga binago na rin at nahaluan na ng mga recipe mula sa ibang bansa.

Iba ang natutuhan ng ating mga nakakatanda sa kanilang pag-aaral nang pagluluto.  Hindi lamang ang pagpili ng mga nararapat na sangkap. Hindi rin lamang ang klase o parte ng mga karne o isda na kanilang lulutuin. Naroroon din ang uri ng paglulutuan. Kaldero ba o palayok? Kahoy ba o uling? Ang bawat putahe ay pinaglalaanan ng tamang kagamitan at pati na rin ang tinatawag na “timing” kung kailan ilalagay ang sangkap para tama ang lasa.

Noong araw ay asin lamang ang pang-alat sa ating mga pagkain. Ngunit ng dumating ang mga Intsik at Hapon, ang “toyo” ay natutuhan na rin na gamitin. At sumunod na ang iba’t ibang uri ng mga pampalasa sa ating mga pagkain. Ito na ngayon ang naging bagong panlasa ng pagkaing Pilipino.

Kapag kumakain tayo sa mga fastfood, maging sa karamihan ng mga restaurant, para bang ipinakakalimot na nila sa atin ang lasa ng mga pagkaing Pilipino. Para bang sinasabi nila na ito na ang lasa ng pagkaing Pilipino ngayon. Masanay na kayo!

Kailan kayo kumain ng masarap na halo-halo? Tama ba ang mga nilalaman nito? Mayroon bang minatamis na saging at kamote? Mayroon bang kaong, nata de coco at ube? Meron bang langka? Meron bang leche flan sa ibabaw at hindi ice cream? Ang ice cream ay dapat sa ibabaw ng ice cream cone, hindi sa ibabaw ng halo-halo!

May sinasabing masarap daw na halo-halo ang Razon’s. Hindi ba hinahalong mais lang ‘yon. Ganun na ba ang halo-halo ngayon? Kunsabagay hinahalo pa rin ‘yon.

Nasubukan ninyo na ba ang sinangag sa Jollibee? Ano ang pagkakaiba sa sinangag na kaning lamig na pinitpitan ng bawang at nilagyan ng asin? Walang toyo. Walang sinangag mix. Hindi sausage at itlog kundi pritong tuyong may kalislis.   Nasubukan ninyo na kaya? Kung hindi ninyo pa nasusubukan, hindi ninyo pa ganap na alam ang lasang Pilipino.

Pamilyang Japanese-Filipino at usapin ng social benefits

Noong ika-26 ng Agosto ng kasalukuyang taon ay nailathala sa mga pahayagan sa Japan ang plano ng isang partidong pulitikal, ang Jisedai No To o Partido Para sa Bagong Henerasyon, na magpanukala ng bagong batas para alisin sa mga tumatanggap ng suporta mula sa goyerno ang mga naghihirap na dayuhan.

Sa kasalukuyan na kalakaran, ang mga munisipyo ay nagpapabuya ng mga benepisyo gaya ng buwanan na panggastos sa pamumuhay at upa sa bahay para sa mga kapos na dayuhan na may permanent at long term visa.

Ang pinagbatayan ng mga lokal na pamahalaan ay ang pahayag ng punong pamahalaan noong taong 1954 na nagtagubilin na tanggapin ang aplikasyon ng mga nangangailangan na dayuhan ng tulong batay sa makataong kadahilanan.

Maraming nakikinabang sa welfare benefits na mga kapos sa pamumuhay na mga dayuhan kasama ang ating mga kababayan. Ito ay sa kabila na ang nakasaad sa public assistance law ng Japan ay tanging ang mga Japanese lamang ang tatanggap ng kabayaran mula sa pampublikong benepisyo. 

Ayon sa Pangkalahatang Kalihim ng partido, Hiroshi Yamada, kanilang tungkulin na baguhin ang batas para sa pampublikong serbisyo pagkatapos ng naging desisyon ng Korte Suprema noong Hulyo. Ayon sa Korte Suprema, ang mga dayuhan na may permanent visa ay hindi kabilang sa pagtanggap ng pampublikong serbisyo kahit na nagbabayad ang mga ito ng tax.

Ang Jisedai No To, na itinatag lamang nitong Agosto, ay may plataporma na huwag bigyan ng pagkakataon ang mga permanenteng dayuhan na bumoto o iboto sa mga halalan. Kabilang din sa layunin ng partido na pahigpitin ang patakaran para sa aplikasyon na maging Japanese citizen ang mga dayuhang pirmihan na naninirahan sa Japan.

Kung makapagsumite man ng batas o hindi ang Jisedai No To sa darating na extraordinary Diet session, ang malaking katanungan ay kung makakapasa naman kaya ito sa Japanese Diet at makakaapekto kaya ito sa sariling pagdedesisyon ng lokal na pamahalaan.

Ang kaban ng pamahalaan para sa social benefits ay mula sa buwis ng mga mamamayan ng Japan kabilang na ng mga dayuhan. Bilang nagbabayad na buwis, nanalig tayo na ang mga batas na ipapatupad ay pabor din sa mga pirmihang migrante na kailangan din makipag-usap sa mga mambabatas para matupad ito.

Pang-apat na pinakamalaking bilang ng mga dayuhan ang mga Filipino, na ang karamihan ay mga magulang ng Japanese-Filipino children. Sa madaling sabi, ang mga kababayan natin na naninirahan bilang kasapi ng pamilyang Japanese-Filipino na ang bilang ay aabot sa 180,000 ay ang bagong sibol na ethnic minority sa bansa.

Importante na kilalanin natin ang katangian ng mga Pinoy bilang kasapi ng “ethinc minority” ng lipunan ng Japan. Ito ay dahil ang paninindigan bilang ethnic minority ay nangangahulugan ng pagbibigay ng karampatang pagkilala at paggalang ng lipunan.

May natatanging kakayanan at kapasidad batay sa kinalakihang kultura ang mga kasapi ng ethnic minority. Sa katunayan, ang mga Pilipino sa Japan ngayon ay mas nakikilala na bilang mga English teachers at mga caregivers. Ang pagtuturo ng English sa partikular at ang pagtuturo ng lengguwahe sa mga bata at matatanda ay isang malinaw na ambag sa lipunan na  kung wala ang mga ito ay malaking kakulangan ito sa pagpapaunlad ng lipunan. 

Kailangan ng kamalayan sa pag-uugnay ng ethnic minority mula sa sariling pananaw at sa pamumuhay at pakikipag-ugnayan sa lipunan. Nararapat lamang na iugnay na ako ay English teacher sapagkat ako ay Pilipino na kabilang sa ethnic minority ng lipunan ng Japan. Sapagkat sa pag-uugnay ng kasapi ng ethnic minority ay nagbibigay-linaw at pahiwatig na tayong mga Pilipino ay kabahagi ng lipunan, tanggapin man o hindi ng mga Japanese.

Manipis rin kasing kadahilanan na sabihing ako ay dayuhan na pirmihan naninirahan sa Japan at nagbabayad ng tax at nararapat na mabiyayaan ng pampublikong serbisyo. Bagamat bilang taxpayer ay may karapatan sa konsultasyon at pag-alam saan napunta ang buwis na binayaran, nanatili ang pahayag na ito na labas o hindi nakapaloob sa lipunan ng Japan kundi isang bisitang dayuhan. Ang kasapi ng ethnic minority, ang mga kasapi ng pamilyang Japanese-Filipino, ay nakaugat sa lipunan sapagkat ang magulang at mga anak ay may dugong Japanese.

Bilang mga magulang ng Japanese-Filipino ay may ambag din tayong dugo sa lipunan ng Japan na hindi maaaring isantabi bilang dayuhan. Kung idadagdag pa ang kontribusyon ng ating ambag na trabaho sa produksyon at edukasyon bilang mga teacher, caregiver, manggagawa sa pabrika, empleyado at iba pa, nararapat lamang na siguraduhin ng pamahalaan ng Japan, lokal man o pambansa, ang karapatan para sa social benefits sa lahat ng dayuhan pirmihan ng naninirahan sa bansa.

Malamang ay lingid sa kaalaman ng Jisedai No To na kontra sa mga dayuhan na ang mga Japanese-Filipino ay Japanese ang nasyonalidad. Kaya hindi nalalayo na sa kadahilanan na nakikita ng mga kabataang Japanese-Filipino kung papaano kitilin ng mga pulitiko ang karapatan ng kanilang mga  magulang, hindi nalalayo ang pagkakataon na magkakaroon sa hanay ng mga kabataan Japanese-Filipino na tumuntong sa pulitika para ipagtanggol ang magulang at ang lahat ng mga dayuhan.

Kung maganap man ito, sila, ang mga Japanese-Filipino ang totoong kinatawan para sa bagong henerasyon na kakalinga sa karapatan at kagalingan ng lahat ng mga dayuhan sa bansa.

Are you a giver or a taker?

Ni Elvie Okabe, DBA/ME

BER months na naman, at kapag sinabing September ay ang Kapaskuhan kaagad ang ating naiisip. At kapag nalalapit na ang Pasko, ano ba ang ating iniisip, ang magbigay o ang tumanggap?

May kasabihan nga na mas mainam na magbigay kaysa tumanggap na nakabase sa utos ng Diyos na ang pag-ibig ay  una sa Diyos, pangalawa sa kapwa, at ang huli ay ang sarili. At sinasabi rin na kailangan nating mahalin ang ating sarili upang makapagbigay tayo sa iba gaya ng pagbibigay o pag-intindi natin sa ating sarili. Ginagawa ba nating tumulong sa ating mga mahal sa buhay at maging sa hindi natin kadugo na nangangailan?

Madaling magbigay sa ating mga kamag-anak dahil sa tinatawag na ‘lukso ng dugo’ ngunit hindi natatapos ang tunay na pagtulong o pag-ibig sa kapwa sa mga kamag-anak lamang. Ang tunay na pagbibigay ayon sa Diyos ay ang paglalaan natin ng bagay o panahon para sa mga taong tunay na mahirap, maysakit, nakakulong, at higit sa lahat ay hindi tayo masusuklian. Dapat ay gawin natin ito para purihin at pasalamatan ang Diyos.

Ngayon naman, baka sabihin natin na, “Paano ‘yan wala akong pera, puro utang pa ako,” dahil may kasabihan na “kung ayaw, maraming dahilan; kung gusto, kahit busy o walang pera, maraming paraan.” Alin tayo sa dalawa?

Ang kuwento sa Bibliya ay mayroon isang Samaritanong babae na sa kahuli-hulihan niyang sentimo na pambili pa ng kanyang pagkain ay ibinigay niya pa kay Hesus. Hindi lang iyan, dahil siya ay tunay na nagmamahal sa kanyang Diyos ay nagdala pa siya ng langis at pinunasan nito ang mga paa ni Hesus.

Bakit nabanggit ang kuwento ng Samaritanong babae sa Bagong Tipan? Ito ay upang pamarisan natin dahil ang gawain o ugaling ganito ang tunay na nakapagpasaya o tunay na kagustuhan ng Diyos para gawin natin sa ating kapwa.

Ang sentimo sa atin ay ang pinakamaliit nating pera, ang langis ay ang ating mga magagandang salita, pangaral sa iba, at ang ating ugali na hindi nanghuhusga, hindi nagmumura, hindi galit. Bagkus ay nakangiti, maamong mukha, at higit sa lahat ay handang magbigay ng pera o panahon ayon sa kakayahan, at hindi nagsasabi ng kung anu-anong dahilan makaiwas lamang sa pagbibigay ng abuloy sa simbahan at sa kapwa.

Sino nga ba ang tinatawag na simbahan kundi tayo rin mga tao, hindi po ang building ng simbahan na kailangan din natin upang may lugar na pagdarausan ng Banal na Misa o mga pagpupulong sa pagpapalawig o pagpapalawak pa ng ating pananampalataya sa Diyos.

Samakatuwid, anumang tulong ang ating maibibigay o maiaambag, pera man o panahon, maliit man o malaki ayon sa ating mga kakayahan at higit sa lahat ay kung ginagawa natin para sa Diyos ay kasiya-siya na para sa Kanya.

Matanda man o bata ay huwag na tayong pasaway, magbasa lang ng Bibliya araw-araw o pumunta sa simbahan ano man ang ating relihiyon upang malaman natin ang tunay na kalooban o kagustuhan ng Diyos.

Hindi lang si Santa Claus ang darating kundi ang ating manunubos, ang tanging tagapaghatol at tagapagligtas na si Hesus. Maging masunurin na lang sana po tayo sa Diyos at hindi pasaway dahil puro kagustuhan lang natin ang ating sinusunod na parang batang paslit pa rin tayo kahit na tayo ay hindi na teenager.

Tandaan po natin BER months na naman, kaya birahan natin ang ating sarili ng araw-araw at napapanahon na pagbabago sa ating buhay alang-alang sa Diyos at para sa kapakanan ng ating kapwa at ng ating sariling katawan at kaluluwa.

Have a very blessed and happy BER month mga kapamilya, kapatid, at kapuso! 

Senyales na matagal ka nang naninirahan sa Japan

Ni Rey Ian Corpuz

1. Pagligo sa gabi sa halip na sa umaga. Sa Pilipinas, dahil mainit, naging kaugalian na natin na ang pagligo ay parating sa umaga. Maliban lang siguro kung talagang mainit ay dalawang beses tayo naliligo sa Pilipinas, umaga bago pumasok sa trabaho o eskwela at tuwing gabi bago matulog. Sa una, hindi ko ginagawa ang paliligo sa gabi dahil ang pakiramdam natin kapag tayo ay papasok sa trabaho ay malagkit at hindi tayo mapakali dahil wala tayong ligo sa umaga.

2. Pag-“bow” kung may kausap sa telepono. Kung kayo naman ay bihasa na sa wikang Nihongo, marahil ay hindi ninyo napapansin na nag-ba-bow na kayo sa telepono kung kayo ay may kausap o kaya naman kapag papasok at lalabas ng kwarto. Ang pagyuko ay isang mahalagang kaugalian ng mga Hapon na isang pagbibigay ng respeto.

3. Hindi na kayo nakakapagbawas sa banyo nang walang tissue. Isa sa mga napansin ko noong umuwi ako ng Pilipinas ay hindi na ako sanay na maglinis gamit ang tubig. Ang kaibahan pa naman ng mga tissue sa atin ay hindi basta nalulusaw kaya kaunting gamit mo lang nagbabara na kaagad ang banyo.

4. Pagkakain ka sa Jollibee o McDo sa Pilipinas, lilinisin mo ang iyong pinagkainan. Isa ito sa mga bagay na talagang namamangha ang mga Pilipinong hindi pa nakapunta sa ibang bansa. Kapag kayo ay kakain sa Mcdo, Jollibee o kahit anong fastfood, hindi na ninyo tinatanggal sa tray ang mga plato at baso at nagkukusang-loob kayong linisin ang inyong lamesa pagkatapos kumain.

5. Kapag sasampa sa escalator, parating nasa kaliwang bahagi (kung kayo ay taga-Kanto area) at parating nasa kanan (kung kayo ay taga-Kansai). Hindi ba nakakainis kapag tayo ay uuwi sa Pilipinas? Ang laki ng espasyo sa escalator at talaga ba namang haharangan ng ibang tao ang kabilang bahagi!

6. Ituturo ninyo ang inyong ilong kung may magtatanong na ibang tao tungkol sa inyo. Tama ba? Ang dahilan kung bakit tinuturo ng mga Hapon ang kanilang ilong kung tinutukoy nila ang sarili nila ay dahil ang kanji ng ilong o hana (鼻) may kanji ng ji ng jibun (自分) sa taas nito. Ibig sabihin tinutukoy mo ang iyong sarili sa pamamagitan ng pagturo sa inyong ilong.

7. Kung may ide-deny kayo, gagamitin ninyo ang kamay ninyo at papaypayan ninyo ang inyong mukha. Nakasanayan ko nang ikaway ang aking kanang kamay kapag may tinatanggi akong bagay.

8. Hinihigop na ninyo ang noodles o ramen kung kayo ay kakain. Kahit instant o cup ramen o kahit pansit o yakisoba o kahit spaghetti o bihon, may mala-higop na tunog itong kasama kung kayo ay kakain nito.

9. Para sa mga lalaki, sanay ka na na magpayong kapag umuulan. Sa Pilipinas, naging kultura na natin, lalo na ang mga lalaki na ang pagdadala ng payong ay nakakabawas ng tindig. Pero rito sa Japan, kapag umulan, lahat ay nakapayong.

10. Pagiging eksperto sa pagbibisikleta habang may hawak na payong sa kabilang kamay. Kung kayo ay hindi gumagamit ng sasakyan, marahil ay karamihan sa mga Pilipino, lalo na sa Tokyo o Osaka areas ay marunong nito. Kaya kapag kayo ay umuwi ng Pilipinas, siguradong bibilib ang mga kababayan natin sa inyo.

11. Pagiging magugulatin sa paputok. Walang malalakas na paputok dito sa Japan. Kaya kapag kayo ay uuwi sa Pilipinas tuwing Pasko at Bagong Taon, siguradong magugulat kayo kapag may nagpapaputok na hindi ninyo alam.

12. Nagiging sanay ka na sa magnitude 3 or 4 na lindol. At kapag lumindol, kalmado ka lang at hindi ka tatakbo sa labas. Hindi kagaya noong nasa Pilipinas ka pa, kahit magnitude 3 lang na lindol kay kakaripas ka kaagad ng takbo palabas.

13. Kayo ay may “kafunsho” o pollen allergy tuwing tagsibol. Marahil marami nang Pilipino ang may ganito.

14. Sanay na kayong magsuot ng mask sa mukha kung kayo ay may ubo at sipon. Sa atin sa Pilipinas, ang mga tao na may lubhang nakakahawang sakit lamang ang nagsusuot nito. Pero sa Japan, kahit kaunting ubo o sipon lang ay kailangan mong magsuot.

15. Hindi mo isinasara ang pintuan sa likod ng taxi kapag nasa Pilipinas ka. Lahat ng taxi dito sa Japan ay ang drayber ang nagbubukas at nagsasara ng pintuan sa likod. Kaya kapag ito ay nangyari, malamang bubulyawan ka ng taxi driver sa atin sa Pilipinas.

‘Harry Potter’ theme park nagbukas sa Osaka

Ni Florenda Corpuz

Kuha mula sa Universal Studios Japan

OSAKA, Japan – Binuksan na sa publiko ang The Wizarding World of Harry Potter theme park na ikinagalak ng libu-libong fans na dumalo sa pagtitipon na ginanap sa Universal Studios Japan (USJ) kamakailan.

Hango sa popular na libro na isinulat ni J.K. Rowling na isinapelikula rin ng Warner Bros., ang pinakabagong atraksyon na ito sa Osaka na pangalawang The Wizarding World of Harry Potter theme park ng Universal Studios na una nang nagbukas sa Florida noong 2010.

Dumalo sa pagbubukas sina USJ Co., Ltd. President and CEO Glenn Gumpel pati na rin ang mga bida sa “Harry Potter” film series na sina Tom Felton na gumanap bilang Draco Malfoy at Evanna Lynch na gumanap naman bilang Luna Lovegood.

Nagsagawa ng kunwaring “Revelio” spell sina Felton at Lynch, isang charm upang lumitaw ang mga nakakubling bagay. Kasunod nito ay ang pagpuno ng usok sa archway entrance ng theme park at nang nawala ito’y ang unti-unting paglitaw ng Hogsmeade village.

Samantala, hindi man nakadalo sa pagbubukas ay nagpaabot naman  ng pahayag ang manununulat na si Rowling, “I'm delighted that Harry fans in Japan and around Asia can experience a physical incarnation that is so close to what I imagined when writing the books.”

Bago ang pagbubukas, isang anunsyo hinggil dito ang isinagawa noong Abril 18 na dinaluhan mismo ni Prime Minister Shinzo Abe pati na rin ni US Ambassador to Japan Caroline Kennedy.

Makikita sa loob ng The Wizarding World of Harry Potter theme park ang Hogwarts School of Witchcraft and Wizardry kung saan matatagpuan ang flight simulator ride na Harry Potter and the Forbidden Journey. Maaari rin matikman dito ang popular na Butterbeer. Natatangi rin dito ang Hogwarts’ Black Lake na hindi makikita sa USJ, Florida.

Umabot sa Y45 bilyon ang konstruksyon ng The Wizarding World of Harry Potter sa USJ, Osaka. Inaasahan na kikita ito ng aabot sa Y5.6 trilyon sa susunod na 10 taon.

Limang kababaihan pasok sa Gabinete

Ni Florenda Corpuz

Kuha mula sa Prime Minister’s Office of Japan

TOKYO, Japan – Nagtalaga ng limang bagong opisyal na pawang mga kababaihan si Prime Minister Shinzo Abe bilang mga miyembro ng kanyang binalasang Gabinete kamakailan.

Nadagdag sa 18-miyembrong Gabinete sina Yuko Obuchi, 40, bilang economy, trade and industry minister; Sanae Takaichi, 53, bilang internal affairs minister; Haruko Arimura, 43, bilang state minister in charge of women's activities; Eriko Yamatani, 64, bilang state minister in charge of the abduction issue; at Midori Matsushima, 58, bilang justice minister.

Ito ang kauna-unahang pagbalasa ni Abe sa kanyang Gabinete matapos ang kanyang pagbabalik sa posisyon noong 2012 kung saan 2/3 sa mga miyembro ang pinalitan at dobleng higit ang mga kababaihan na itinalaga sa posisyon.

“Today, I reshuffled my Cabinet in order to work on the issues where we should lay greater emphasis, including building up vibrant and affluent local regions, bringing about a society in which women shine, and developing seamless security legislation,” pahayag ni Abe.

“Under this new line-up, the Cabinet will go all out to take on policy issues both foreign and domestic, with an invigorated approach and even greater effectiveness,” dagdag pa ng lider.

Binigyang-diin ni Abe ang kahalagahan ng pagpapalakas ng social status ng mga kababaihan sa bansa. Sa isang pahayag, sinabi nito na hindi dapat bababa sa 30% ang posisyon na ookupahin ng mga kababaihan sa pampubliko at pribadong sektor pagsapit ng taong 2020.

Samantala, isinagawa kamakailan ang kauna-unahang “World Assembly for Women in Tokyo” kung saan mahigit sa 100 prominenteng kababaihan mula sa bansa at iba’t ibang panig ng mundo ang dumalo.

           

Kauna-unahang ‘World Assembly for Women’ sa Tokyo ginanap

Ni Florenda Corpuz

Kuha mula sa Prime Minister’s Office of Japan

TOKYO, Japan – Matagumpay na ginanap ang kauna-unahang “World Assembly for Women in Tokyo” (WAW! Tokyo 2014) sa Keidanren Kaikan, Roppongi Hills at iba pang lugar sa bansa mula Setyembre 12 hanggang 14.

Pinangunahan ni Prime Minister Shinzo Abe at maybahay na si First Lady Akie Abe ang tatlong araw na pagpupulong na dinaluhan din ng mga prominenteng kababaihan sa larangan ng negosyo at pulitika mula sa iba’t ibang bansa.

“’Creating a society in which women shine,’ has consistently been one of my highest priority issues since the launch of my administration in December 2012… I reshuffled my Cabinet on September 3, where I appointed five women, and that number is said to be equal to the highest number ever in Japan,” pahayag ni Abe sa kanyang welcome remarks.

“Changes are now underway. And we have just now come to stand at the starting line. I will stand at the forefront as we work to build a society in which all people – both men and women – shine. I hope you can join me in taking action now,” dagdag ng lider.

Kabilang sa mga dumalo ay sina IMF Managing Director Christine Lagarde na siyang nagbigay ng keynote speech, U.S. Ambassador to Japan Caroline Kennedy, Disney/ABC President Anne Sweeney at dating U.K. First Lady Cherie Blair. Nagbigay din ng video message si dating U.S. Secretary of State Hillary Clinton.

Kinatawan naman ng Pilipinas si Senador Loren Legarda na kilalang tagapagtaguyod ng women empowerment sa bansa lalo na pagdating sa disaster risk reduction and management.

“To rescue the Japanese economy is to empower its women… Dynamism and ingenuity is what we need,” pahayag ni Legarda sa kanyang keynote speech.

Tinalakay sa pulong ang mga isyu ukol sa kababaihan tulad ng “economic benefits achievable by promoting the active roles of women, diversity in working styles, the development of society, and the common issues relating to women throughout the world.” Mula sa mga pagpupulong na ito ay ipinahatid ng Tokyo sa buong mundo ang mga mensahe at ideya kung paano mas maitataguyod ang papel ng kababaihan sa lipunan.

Ang “WAW! Tokyo 2014” ay inorganisa ng apat na organisasyon – The Government of Japan, KEIDANREN (Japan Business Federation), Nikkei Inc., at ng Japan Institute of International Affairs at suportado rin ng Japan Center for Economic Research. Ito ay taunan nang gaganapin sa bansa.

Isa ang Japan sa mga mayayamang bansa sa buong mundo na may maliit na porsyento ng female workforce. Kasama sa “Abenomics” policy ni Abe ang pagpaparami ng mga kababaihan sa workforce upang maiangat ang ekonomiya ng bansa.

YouTube Space Tokyo: A Place for Creators to Make Better Videos

Ni Florenda Corpuz

Kuha mula sa YouTube Space Tokyo

Ikaw ba ay masugid na tagahanga ng sikat na video-sharing website na YouTube? O ‘di kaya ay isang videographer o kaya ay creator na aktibo at tuluy-tuloy na nag-u-upload ng mga kahanga-hangang videos sa platform na ito? Kung ganoon, ang YouTube Space Tokyo ang perpektong lugar para sa iyo.

Binuksan sa publiko noong Pebrero 2013, ang YouTube Space Tokyo ay matatagpuan sa ika-29 na palapag ng Mori Tower sa Roppongi Hills. Ito ay isang studio facility na idinisenyo para sa mga creator upang makalikha ng orihinal na video content, matuto ng mga bagong kasanayan at makipagtulungan sa mga malikhaing komunidad ng YouTube, partikular na ang mga naka-base sa Japan at iba pang bansa sa Asya Pasipiko. Ito ay isa sa tatlong YouTube Spaces sa buong mundo, ang dalawa ay matatagpuan sa London, England at Los Angeles, U.S.A. habang ang ika-apat na Space ay nakatakda naman buksan ngayong taglagas sa New York, U.S.A.

Ang YouTube Space Tokyo ay binubuo ng tatlong production studios kabilang ang isang malaking studio na may multiple sets, ang green screen studio at state-of-the-art news studio na may nakamamanghang tanawin ng skyline ng Tokyo. Mayroon din recording room dito, control room, training room, make-up room, guest room, editing room na puno ng mga propesyonal na software sa pag-e-edit, performance stage, lounge at mini-kitchen.

Bukod sa mga nakakamanghang pasilidad na ito ay nagsasagawa rin ang YouTube Space Tokyo ng mga production workshops, events at seminars na libre para sa lahat kinakailangan lamang na mag-sign up.

Ang access sa YouTube Space Tokyo ay on an application basis. Ito ay bukas para sa lahat ng mga creator na may YouTube channel at may subscribers na hindi bababa sa 100. Para sa karagdagang detalye, bisitahin ang kanilang website https://www.youtube.com/yt/space/tokyo.html.

            

27th Tokyo International Film Festival kasado na sa Oktubre 23

Ni Florenda Corpuz 

L-R: TIFF Dir. Gen. Yasushi Shiina, Harry Sugiyama, Hideaki Anno,

 Azusa Okamoto and Japan Foundation President Hiroyasu Ando 

(Kua ni Din Eugenio)

TOKYO, Japan – Sa ika-27 pagkakataon ay muling idaraos ang prestihiyosong Tokyo International Film Festival (TIFF) sa darating na Oktubre 23-31 sa Roppongi Hills, TOHO Cinemas Nihonbashi at iba pang lugar sa lungsod.

Sa isang press conference na ginanap kamakailan ay inanunsyo ng mga organizers nito, sa pangunguna ni TIFF Director General Yasushi Shiina, ang event outline para sa taong ito kung saan isa sa mga highlights ay ang pagpapalabas sa mga pelikula ng magaling na direktor at animator na si Hideaki Anno.

“We are going to be showcasing animation films in a way that only TIFF could do this year. That is the retrospective program, ‘The World of Hideaki Anno.’ We will continue to present those outstanding Japanese filmmakers to the world,” pahayag ni Shiina.

Nagpahayag naman ng katuwaan si Anno na siya rin guest speaker sa pagtitipon at ibinalitang aabot sa 50 pelikula ang ipapalabas sa kanyang retrospective program.

“I am quite excited to show most of my previous films at this year’s TIFF. By looking back my past work, I find that my creation style has not been changed since I started my career.

“Even some of the films from my amateur ages constructed a part of my career, so I am thrilled to show my films from all genres. Come to think of it, everything is challenge, all of my works are unforgettable and good memories as a director don’t remain but hard experiences led to build my creativity,” pahayag ni Anno.

Ipinakilala rin ang British-Japanese celebrity na si Harry Sugiyama at Japanese actress Azusa Okamoto bilang mga “Festival Navigators.”

Ilan pa sa mga inanunsyo ay ang bagong logo ng Festival, ang pagtutulungan ng TIFF at Japan Foundation hanggang sa susunod na pitong taon at iba pang detalye tungkol sa Special Screening sa Kabukiza Theater kung saan ipapalabas ang “City Lights” na pinagbibidahan ni Charles Chaplin.

           

Nahahati sa limang bahagi ang Festival na kinabibilangan ng Competition, Asian Future, Special Screenings, Japanese Cinema Splash at World Focus sections. Paglalabanan sa Competition section ang pinakamataas na karangalan sa kompetisyon, ang “Tokyo Sakura Grand Prix” award, pati na rin ang bagong parangal na ibibigay ng TIFF at Japanese broadcasting channel na WOWOW – ang “WOWOW Viewer’s Choice Award” kung saan ang cash prize ay US $10,000.

Nakatakdang ianunsyo ang kabuuan ng film line-up ng Festival ngayong Setyembre kung saan inaasahan ang muling pagpasok ng ilang Pinoy independent films. Matatandaang tatlong pelikulang Pilipino ang nakapasok noong nakaraang taon, ang “Barber’s Tales” ni Jun Lana kung saan nanalong Best Actress si Eugene Domingo, ang “Rekorder” ni Mikhail Red at ang “Norte, Hangganan ng Kasaysayan” ni Lav Diaz.

Ang Tokyo International Film Festival ay isa sa pinakamalaking film festivals sa buong mundo. Layon nitong bigyan ng pagkakataon ang mga film fans na mapanood ang mga high-quality at world-class films mula sa Japan at ibang bansa.

Miss International 2014, gaganapin sa Tokyo sa Nobyembre

Ni Florenda Corpuz

Kuha mula sa Miss International at Bb. Pilipinas Charities, Inc.

TOKYO, Japan – Muling magniningning ang ganda at talino ng humigit-kumulang sa 80 kandidata mula sa iba’t ibang bansa sa nalalapit na coronation night ng prestihiyosong Miss International Beauty Pageant 2014 na gaganapin sa Grand Prince Hotel Shin Takanawa, Shinagawa sa Nobyembre 11.

Isa sa tatlong pangunahing beauty pageants sa buong mundo, ang Miss International Beauty Pageant 2014 ang ika-54 na taon ng patimpalak mula nang ito ay inilunsad noong 1960 sa Long Beach, California, U.S.A.

Darating sa bansa ang mga kandidata sa katapusan ng Oktubre upang makibahagi sa ilang mga kaganapan bago ang coronation night na may kinalaman sa kulturang Hapon at iba pang exchange events bilang mga “Ambassadors of Beauty and Peace."

           

Kabilang sa mga kandidata ang pambato ng Pilipinas na si Mary Anne Bianca G. Guidotti, 24-taong-gulang mula sa Taguig City.

Nakatakdang ipasa ni Miss International 2013 at Pinoy pride Bea Rose Santiago ang korona sa tatanghaling Miss International 2014 habang kokoronahan din ang mga runners-up na kabilang sa Top 5 at special award winners.

Isa si Santiago sa limang Miss International titleholders ng Pilipinas na kinabibilangan din nina Gemma Teresa Cruz (1964), Aurora Pijuan (1970), Melanie Marquez (1979) at Precious Lara Quigaman (2005).

Pinahanga ni Santiago ang mga hurado at mga nanonood ng kumpetisyon partikular na sa kanyang galing sa pagsagot sa question and answer portion.

“The whole world saw how my country, the Philippines, suffered. The agony of my people was felt. But one by one, country to country came to help. I would like to thank all the nations that helped my country. In our darkest hours, you have opened my eyes and my heart and how important it is if we all just support each other.

“If I become Miss International, I will uphold international camaraderie to sustain the spirit for sympathy and to continually share the message of hope. I believe that whatever calamity may come to us, as long as we have each other, there will be hope. Thank you,” pahayag ni Santiago na noong mga panahong iyon ay nanalanta ang bagyong Yolanda sa Visayas partikular na sa Tacloban.