‘Teaching With the Heart’: Mga aral para sa mga Pilipino sa Japan

Cesar Santoyo

Nabalitaan na marahil mula sa radyo, telebisyon at pahayagan at maaaring napanood rin ang kasaysayan sa nobelang pang-telebisyon ang buhay ni Efren Penaflorida, ang CNN Hero of the Year 2009. Kinilala sa buong mundo ang “Kariton Klasrum” ni Efren dahil sa pagsisigasig ng programa na mabigyan ng pagkakataon sa edukasyon ang mga batang hindi nakakapag-aral sanhi ng maraming kadahilanan na nag-ugat sa kahirapan.

Isang edukador si Efren kaya nang siya ay inanyayahan para magsalita sa Fukuyama Ken ay kinuha na rin ang pagkakataon na makadaupang-palad niya ang kanyang mga kapwa edukador at mga Pilipinong guro ng wikang Ingles sa Japan.

Sa paksang “Teaching With The Heart” na inihanda ni Efren para sa SEELS English Teachers Training ay lumapat ang ugnayan ng buhay nating mga Pilipino maging ikaw ay nasa sariling bansa o nasa ibayong dagat. Higit sa lahat ang puso sa pagiging gurong Pinoy.

Sa pagsasalaysay ni Efren sa SEELS English Teachers training sa Nagoya noong ika-5 ng Hulyo ng kasalukuyang taon ay nakita ang kanyang pangingilabot sanhi ng trauma na sinapit na ‘di maiwasang balikan at sabihin ang madilim na nakalipas sa istorya ng kanyang buhay. Ito ay ang nagbigay liwanag niyang karanasan kung papaano nasimulan ang Kariton Klasrum.

Sa murang edad ay nabiktima si Efren ng “bullying,” mga masasakit na salita at pisikal na pananakit ang kanyang natanggap, at dahil dito ay nawalan na siya ng gana na pumasok sa eskuwela. Dagdag pa ni Efren, mas ninais na niya noon na sumali at sumama na lamang sa mga pagsasanay ng mga gangster upang makaganti.

Sa kabutihang palad ay may isang instrumento sa buhay ni Efren na nagbigay gabay at inakay siya sa tamang daan. Dahil sa karanasang ito ay nakita niya ang kanyang sarili na umaakay sa tamang landas sa mga batang kalye na nasa pingid ng madilim na kinabukasan.

Sinimulan ni Efren ang pagtutulak ng kariton na may lulan na mga libro at mga gamit sa pag-aaral at pagtuturo para abutin ang mga batang pinapabayaan ng lipunan. Bumagyo man o umaraw, murahin sila at kutyain sila bilang mga luko-luko, batuhin upang tumigil o gambalain ang pag-aaral sa Kariton Klasrum ng mga bata at ilan pang pagsubok ay hindi natinag si Efren sa kanyang hangarin na makatulong sa mga bata. Ang lahat ng karahasan at pangmamaliit sa pagkilos para tulungan ang mga paslit ay natigil lamang pagkatapos na si Efren ay hirangin bilang 2009 CNN Hero of the Year.

Malalim ang sinapit na trauma sa bullying ni Efren. Sa kanyang presentasyon sa mga guro ng Ingles ay kinikilabutan siyang ipaalam na ang lider ng gang na nag-bully sa kanya ay kanyang muling nakita. Ito ay si Allan Sarte na ginawaran ng Geny Lopez Jr. Kabataan Bayaning Filipino Award ng taong 2006. Lingid sa kaalaman ni Efren na si Allan ay isa rin sa mga naakay tungo sa tamang landas ng kaparehong tao bilang instrumento na humubog sa kanilang dalawa. Kay Efren sa pagsisilbi sa mga batang kalye at kay Allan sa paninilbihan sa mga nakabilanggo.

Suliranin ng mga magulang at ng mga kabataang Japanese-Filipino ang bullying at mga gang. Ilan buwan pa lamang ang nakakaraan ng nalathala sa mga balita ang isang teenager na Japanese-Filipino na naakusahang pumatay sa isang batang Japanese sa Kawasaki. Batay sa karanasan ni Efren at ng marami pang iba, ang bullying at gangsterismo ay maaaring maiwasan kung sakaling may mga butihing loob na mamagitan para akayin sa tamang landas ang mga batang napapariwara.

Sa press conference ni Efren na idinaos sa Tokyo Philippine Embassy noong ika-6 ng Hulyo ay may isang mamamahayag na nagtanong kung ano ang maitutulong ni Efren sa mga batang Japanese-Filipino at mga magulang nito. Bilang tugon ni Efren sa madaling salita, tayong lahat ay may angkin na kabayanihan sa ating saloobin na dapat ibahagi.

Lingid sa kaalaman ni Efren sampu ng ating mga kababayan sa Japan ay marami sa mga batang Japanese-Filipino ang may magkaparehas na karanasan sa bullying at gangsterismo. Ang ma-bully at ang mga gang ay malawak na suliraning hinaharap ng mga batang Japanese-Filipino na laganap sa buong Japan. Isang sakit na hindi nararamdaman ang sintomas at lumalabas na lamang pagkatapos na nakagawa ng matinding krimen kagaya halimbawa ng sinapit ng anak na Japanese-Filipino na nalulong sa gangsterismo sa Kawasaki.

Wika nga ang sakit ng kalingkingan ay dama ng buong katawan. Dama natin subalit hindi nakikita ang mga batang Japanese-Filipino na namumuhay sa trauma ng bullying at gangsterismo.

Malaking bilang na rin sa ating mga kababayan ang nagtuturo ng English sa mga batang Japanese. Subalit halos karamihan yata sa ating mga guro ng Ingles ay nakatingin lamang sa pagtuturo bilang kabuhayan at nakatuon sa may pambayad na anak ng mga Japanese. Para bang wala pa yata tayong narinig na Pilipino na gustong mag-training para maging guro para sa komunidad ng mga batang Japanese-Filipino.

Kung sakaling mayroon man na magkainteres sa batang Japanese-Filipino ay para ito pakantahin, pasayawin, paartehin at pagtindahin ng tiket na pang fund-raising daw sa mga nangangailangan at naghihirap sa Pilipinas. Kaya rin marahil ang mga batang Japanese-Filipino ay malayo ang loob sa mga ina at maging sa mga kasapi ng komunidad ng Pilipino. Sapagkat salat na nga lamang ang may puso na magturo sa tamang landas at mas marami pa yata ang mga nagsasamantala sa lakas at talino ng mga batang Japanese-Filipino.

Sa pagsasalamin sa Teaching With The Heart ni Efren sa mga kababyan natin na guro ng Ingles ay marami tayong aral na mahahalaw. Sabi nga ni Efren ay may kabayanihan sa kaibuturan ng ating puso. Subalit ang kabayanihan ay nasa sarili mong kinatatayuan at mula sa iyong pinanggalingan. Marahil ang tunay na kabayanihan sa puso ng mga Filipino sa Japan ay kung sa pakikipagkapwa ay unang pagtutuunan ng pansin ang kinabukasan ng ating mga batang Japanese-Filipino na pag-asa rin ng ating bayang tinubuan.