Ang kahalagahan ng daan

Ni Al Eugenio

Para sa mga taga-Nishi Tokyo tulad ng Tanashi Kiyose at Nerima, maging sa mga taga-Kawaguchi, Urawa at Koshigaya, ang pumunta sa Narita Airport ay magiging madali na dahil sa pag-uugnay ng Gaikan Expressway sa Keio at Higashi Kanto Expressway na malapit nang matapos. Walang kaalam-alam ang marami na mula sa Matsudo, sa may route 6, ay may matagal nang binubutas na tunnel sa ilalim ng mga kabahayan na magdurugtong sa Gaikan Expressway hanggang sa makarating ito sa Higashi Kanto Expressway mula sa Misato.

Marahil ay inyong napapansin ang itinatayong mga haligi ng tulay sa kabi-kabilang panig ng daan sa bandang Ichikawa kung kayo ay tumatahak sa Bayshore route  patungo sa Narita airport. Dahil sa araw-araw ay dumadaan ang inyong lingkod sa lugar na ito, nakamamangha ang bilis nang pagkakadugtong-dugtong ng mga tulay at  ng  mga daan na para bang hinahabol nilang tapusin ang bahaging ito ng Gaikan bago matapos ang taon.

Para sa mga Hapon, napakahalaga ang magkaroon ng maayos na mga daan.  Ito man ay daan para sa mga tren, para sa mga pribadong sasakyan, mga sasakyang naghahatid ng mga pasahero o kaya naman ay  mga kalakal o simpleng daan para sa mga nakabisikleta o mga nilalakaran ng mga mamamayan. Binibigyan nila ng malaking importansya ang kahalagahan ng pagkakaroon ng maaayos at magagandang daan. 

Maaayos na mga daan upang huwag maabala ang mga bumibiyaheng mga sasakyan. Hindi butas-butas o bako-bako upang hindi maging dahilan nang pagkasira ng mga dadaang sasakyan. Matitibay na daan upang magtagal nang matagal na panahon at mapakinabangan pa rin ng mga darating pang mga henerasyon.

Magagandang daan na may sapat na  impormasyong makakatulong sa mga naglalakbay upang malayo sa sakuna at  madaling makarating sa kanilang paroroonan. Malalaking sign at ilaw na magtuturo sa mga biyahero upang makapag-ingat at para rin hindi maligaw. Pagkakaroon ng mga pangunahing pangangailangan tulad ng maaayos na palikuran kahit na naglalakbay pa sa mga medyo ilang na lugar.

Sa mga service area, maging ito ay sa loob ng expressway o sa mga tinatawag na “Michi-no-Eki” o istasyon sa mga daan, hindi lamang mga pagkain at mga pasalubong ang mayroon, mainit na o’cha o tsaa ang naghihintay nang walang bayad para sa sinumang magnais ng mainit na maiinom at hindi matamis.

Pangkaraniwan na rin ang mga impormasyon tulad ng libreng mapa sa mga kung  saan-saang lugar na maaaring mapasyalan na hindi naman kalayuan sa lugar na daraanan.  Mga popular na kainan at mga ipinagmamalaking prutas o mga bagay na yari o luto ng pook na kinaroroonan. Sapat na impormasyon na kung sakaling hindi pa masyadong maunawaan, huwag mahiyang magtanong sa mga taga-roon at buong lugod nilang ibabahagi ang marami pang bagay na maaaring makatulong pa upang mas maging kaayaya ang pagpapatuloy ng bawat paglalakbay.

Noong araw, sinasabi na kapag inilagay lahat sa daan ang lahat ng sasakyang mayroon sa Japan, kukulangin ang daan dahil sa sobrang dami ng mga sasakyan.  Ito ang dahilan na noong mga dekada ‘80 ay napakahaba at  matagal din ang trapik sa mga lansangan. Kaya naman binigyan ng pamahalaan ng Japan ng sapat na budget ang pagpapagawa ng mga bagong daanan. Nadagdagan ang mga highway na nagbigay ng kaluwagan sa pagsisikip ng mga lansangan sa loob ng kalungsuran. Nitong mga nakaraang taon, bihira na lamang ang matatagal na trapik, maliban na lamang kung mayroong sakuna na naganap sa daan.

Dahil sa maaayos at mga pinag-isipang pagpaplano sa pagpapagawa ng mga daan dito sa Japan,  maginhawang nakakapasok sa trabaho ang mga mamamayan at pati na rin ang mga nag-aaral. Ang mga kalakal naman ay maginhawang nakakarating sa kanilang mga patutunguhan. Patuloy na mayroong laman ang mga convenience stores, department stores at iba pang pamilihan ng pangangangailan sa araw-araw. Dahil na rin sa kaayusan ng halos lahat ng mga dinaraanan, patuloy na nakakapaghanap-buhay ang mga mamamayan kasabay ang patuloy na pag-unlad ng sambayanang Japan.

Sa kasalukuyang nangyayari naman sa Pilipinas, kulang na kulang pa rin ang maaayos na daan. May expressway nga ngunit ubod naman ng mahal na parang ginawa lamang para sa may mga kaya. Tulad ng ating mga tren na binulok na ng panahon  at dahil sa ang mga nanunungkulan ay hindi naman sumasakay sa mga ‘yan.

Kung mayroon lamang sanang maayos na pananaw ang mga namumuno sa ating bayan at natatanaw nila ang magiging pangangailangan sa mga darating na panahon ng ating mga mamamayan mula pa noong araw, sana kahit na hindi na katulad ng Japan, sana kahit na maaasahang mga pampublikong mga sasakyan tulad ng tren na marami ang maisasakay. Mga  karagdagang daan upang madaling makarating ang mga kalakal at ang mga naghahanapbuhay.   

Sana  ay malaki na ang nakita nating pagbabago. Dahil sa maabilidad naman tayong mga Pilipino, tiyak na mas marami ang makakapagtrabaho. Tiyak na mas marami pa ang makakapagnegosyo.  Mas marami pa ang makapagtatapos ng pag-aaral. Higit sa lahat ay marami ang makakabili ng kanilang mga gusto. Mas marami ang mabibiling mga paninda. Mas marami ang iikot na pera. Mas marami ang  papasok na buwis  na maaaring ipangsweldo sa mga guro at iba pang naglilingkod sa mga mamamayan. Makakapagpatayo pa ng mga ospital at marami pang paaralan.

Ganito sana ang dapat na larawan ng kaunlaran. Hindi ang tulad ng mga balitang ang tanging umuunlad  sa ating bayan ay ang mga nanunungkuklan sa ating pamahalaan.