‘Kawaii Kabuki Play’ tampok sa Sanrio Puroland

Isa ang Sanrio Puroland o kilala rin sa tawag na Hello Kitty Land sa pinakapopular na theme parks hindi lamang sa Japan kundi sa buong mundo. Sa katunayan, isa ito sa mga madalas na dinarayo ng mga dayuhang turista. Nito lamang 2017, umabot sa 800,000 turista ang pumunta sa naturang parke.

Upang lalo pang maengganyo ang karamihan na bumisita sa Sanrio Puroland ay inilunsad ang “Kawaii Kabuki Play,” na tampok ang tradisyonal na kultura ng Japan at ang masasabing “kawaii” o cute culture, sa Marchen Theater.

Simula nang ilunsad ito nitong Marso, marami ang nagkagusto sa naturang pagtatanghal dahil sa magandang interpretasyon nito ng “Momotaro,” na isang popular na kwentong-bayan sa Japan. Kahanga-hanga rin ang naggagandahang costumes na kumbinasyon ng damit ng kabuki na mayroong disenyo na Hello Kitty.

“We would love Hello Kitty fans from around the world to enjoy this unique and original musical, which blends for the first time, the traditional Japanese art of Kabuki Theater with the ‘KAWAII’ (cute) nature of the characters,” pahayag ni Aya Komaki, Director ng Sanrio Entertainment Co. Ltd.

Dagdag pa ni Komaki, orihinal at natatangi ang itinatanghal na musika kaya naman kadalasan ay punung-puno ang Marchen Theater ng mga manonood dahil sa agad itong naging paboritong puntahan ng mga turista.

“We are simply delighted with the warm and encouraging reception of the new Marchen Theatre show. Our aim at all times is to give our visitors a unique experience that uplifts the spirit through the warmth and kindness that our Puroland characters embody in their very own ‘kawaii’ ways. We feel that that new Kawaii Kabuki is helping much to achieve that,” ani Komaki.

Ikinukunsidera bilang “Mecca of Sanrio Characters,” itinayo ang Sanrio Puroland noong 1990 ng Sanrio Entertainment Co., Ltd., na apat na beses ang laki sa Nippon Budokan.

“The concept of the theme park is communication, to have fun by meeting Hello Kitty, to make a fun memory inside the theme park and to feel ‘kawaii.’ Sanrio Puroland is for everyone, not just for children and female visitors. We also have Sanrio male visitors “Sanrio danshi” (Sanrio boys).”

Ilan sa mga paboritong atraksyon sa Sanrio Puroland ang Sanrio Character Boat Ride, na tumatagal ng 10 minuto na pagliligid sa Sanrio World; My Melody & Kuromi – Mymeroad Drive, kung saan maaaring magmaneho gamit ang Eco Melody Car at maaari rin kumuha ng litrato; at ang Gudetama Land, na lugar para sa mini-games at photo spots.

Tampok din ang Lady Kitty House, kung saan maaaring makita ang pribadong lugar ni Hello Kitty, ang hardin nito, Japanese tea room, dress tower at iba pa. Nariyan din ang Rainbow World Restaurant kung saan maaaring kumain ng pasta, ramen at curry.

Matatagpuan sa Tokyo, nagkakahalaga ang ticket ng ¥3, 300 para sa mga matatanda at ¥2,500 para sa mga bata tuwing Lunes hanggang Biyernes habang nasa ¥3,800 para sa mga matatanda at ¥2,700 para sa mga bata tuwing Sabado at Lingo.

Shibuya’s favorite izakaya Toritake brings its famous yakitori at UP Town Center

“Through the different innovations in Japanese cuisine, yakitori has been prepared and served in Japan in many various ways, but Toritake remains loyal to traditional Japanese eating.”

Ito ang pahayag ni Yusuke Teruya, director at executive chef ng Toritake, sa panayam ng Breakfast Magazine ukol sa pagbubukas kamakailan ng sikat na Shibuya izakaya place sa UP Town Center sa Quezon City, na siya ring kauna-unahang branch ng Toritake sa labas ng Japan.

Dumating sa bansa si Teruya para sanayin ang mga staff at pangasiwaan ang operasyon ng restaurant para masigurado ang authentic yakitori dishes kung saan ito kilala. Hindi naman kataka-taka ang pagkakapili ng ‘Pinas bilang unang international branch ng Toritake, aniya, isa ang mga Pinoy sa mga pangunahing banyagang customers sa Shibuya.

Swak na swak ito sa mga Pinoy na mahilig sa manok at anumang inihaw na pagkain. Kaya’t sabihan na ang mga kaibigan o kamag-anak para ‘di na kailangan pang dayuhin ang Shibuya para sa katangi-tangi at big servings ng yakitori at grilled dishes ng nag-iisang Toritake.

The popular hole-in-the-wall since 1963

“As traditional as it gets – open-air dining areas and the smell of charcoal mingling with cigarette fumes,” ang pagsasalarawan naman ng Spot.ph sa set-up ng Toritake sa Shibuya.

Mula sa mga salitang “tore” (chicken) at “tare” (bamboo), kapag pinagsama ay nangangahulugang “chicken on bamboo sticks,” kaya ang pangunahing menu nito ay mga chicken dishes. 

Mula nang magbukas ito noong 1963 sa Shibuya, napanatili nito ang tradisyonal na izakaya setting, gayon din ang istriktong 55-taong tradisyon ng pamamaraan nito sa pag-iihaw ng manok at pagpili ng mga piling-piling sangkap.

Ngayon, isa na ito sa pinakamatagal na izakaya ng Japan at dahil sa pagiging dining hotspot nito sa loob ng mahabang panahon sa parehas na mga residente at mga turista, naging tatlong palapag na ang open-air izakaya na bantog sa kasiglaan ng ambiance nito sa mga kumakain, umiinom at naninigarilyong customers.

Bagaman hindi kasing-casual ang set-up ng Toritake sa UP Town Center dahil sa mall location nito, aniya, mayroon pa rin namang presensiya ng ilang “izakaya elements” – ang open kitchen nito at display ng Japanese whisky at sake bottles.

Crispy ajishio and smoky savory tare

At dahil din nasa mall ito, gumagamit ng electric grills sa halip na charcoal grills. Ani Erika Lim na senior marketing manager ng Toritake Philippines sa Spot, “We put charcoal inside the grill so we still get that charcoal taste and smell.”

Ngayon, medyo kakaunti pa ang menu ng Toritake kumpara sa Shibuya, ngunit dagdag pa ni Lim, “We plan to include chicken liver and gizzards, soon, as well as alcoholic drinks beer, Japanese whisky, sake, and highballs. We just want to be sure we can keep the quality consistent before we can think of adding more.”

Sa kabila nito, sigurado naman na mapupunan ito ng kakaibang sarap ng iba’t ibang grilled chicken dishes na gaya rin ng nasa Shibuya lalo na’t metikuloso ang sinusunod na pamantayan sa paggawa nito.

Aniya, kinakailangan na laging dalawang kilogramo ang bigat ng karne at higit sa lahat hindi ito frozen para magarantiya ang “tender, tastier, and juicier yakitori.”

Pwede rin mamili sa dalawang klase ng marinate – “ajishio” (salt and pepper) na malutong ang pagkakaluto na gaya ng sa fried chicken at “tare” (special yakitori glaze) na may smoky-savory-juicy barbecue flavor.

Ilan lamang sa inirerekomenda ang Toritake special soup (chicken broth, with mushroom, nori, chicken strips, quail egg, veggies) at potato salad bilang appetizers; supersized na chicken karaage; momoyaki (grilled quarter chicken); chicken ketchup rice; tsumire (chicken meatballs stuffed in bell pepper slices); yakitori rice bowl (good for two); chicken wings; chicken skin yakitori; chicken tail yakitori; at ang signature grilled chicken yakitori (served in various chicken cuts like chicken breasts, chicken hock).

Magical potions come alive at a pop-up cocktail experience in New York and London

Ni Jovelyn Javier

Ipinagdiwang sa pagsisimula ng Setyembre ng mga tagahanga ng “Harry Potter” ang “Back to Hogwarts Day” sa King’s Cross Station sa London kung saan sinorpresa pa ng mga bida ng nalalapit na “Fantastic Beasts 2” movie na sina Jude Law at Eddie Redmayne ang mga tagahangang nagtipun-tipon dito.

Ngunit tuluy-tuloy pa ang selebrasyon ngayong buwan hanggang sa winter season dahil sa pagbubukas kamakailan sa New York ng fantasy-themed pop-up cocktail making experience na The Cauldron.

Matatagpuan ang The Cauldron sa 2^nd floor ng Bavaria Bierhaus sa Stone Street, Financial District ng Lower Manhattan mula Setyembre 12 – Disyembre 31. Mabibili ang tickets nito sa thecauldron.io/nyc na nasa $44.99 (off-peak) at $54.99 (peak) at nagtatagal ang klase ng isang oras at 45 minuto.

A magical cocktail experience through science

“The idea that magic is real and just inaccessible to ordinary people is a concept that resonates with a generation of fantasy fans. Our goal is to use science, the magic of our world, to make that dream real.”

Sa pagpasok ng mga guests, bibigyan sila ng robes at interactive magic wand na kanilang gagamitin para maglagay ng Poetic Meade, isang honey wine na nakikita sa mga kwento ng mitolohiya sa kanilang cauldron.

Gaya ng potions class sa Harry Potter, mayroong workstations na may cauldrons, mixing utensils at fresh/bottled potion-making ingredients para makagawa ng dalawang klase ng drinkable potions na nag-iiba ng kulay, umuusok, at bumubula.

“The potions behave in different ways according to what you put in them and how you make them. It basically stems from molecular mixology,” ang paliwanag ni co-founder David Duckworth, isang molecular mixologist at cocktail experience designer sa panayam ng Business Insider.

Dagdag pa niya, “We use a lot of different ingredients in our drinks but we’re sticking with traditional things – elderflower, lavender, and we also have a flower native from Indonesia which has its own magical properties.”

Makakakuha rin ng beer gamit ang magical wand sa tinatawag na “tree of life.” Mayroon din silang sariling plants at herbs gaya ng basil, thyme, mandrake, at monkey jars na ginagamit bilang mga sangkap. Available rin ang alcohol-free, gluten at vegan options ngunit dapat ay nasa legal drinking age ang mga guests.

Bringing magical lore to life

Mula sa tagumpay ng unang pop-up sa London kung saan tumakbo ito ng limang buwan na dinaluhan ng mahigit 15,000 guests, ibinabalik muli ang naturang experience rito sa ikalawang beses na gaganapin sa Elephant & Castle mula Setyembre 26 - Enero 31 ng susunod na taon at makakabili ng tickets sa thecauldron.io/London.

Nag-umpisa bilang Kickstarter project mula kay Matthew Cortland, isang dating reading teacher na ngayo’y technology entrepreneur, noong Hunyo 26 nang nakaraang taon na araw din ng ika-20 anibersaryo ng Harry Potter para noo’y maglikom ng pondo para sa Cauldron Wizarding Pub & Inn.

Aniya, sa kumbinasyon ng teknolohiya at Internet of Things na tinawag niyang “Magic of Things,” ay gagawa ng isang pub kung saan maisasabuhay ang mga konsepto ng magic ng mga fantasy novels at wizarding universes sa inspirasyon ng mga obra nina J.K. Rowling, C.S. Lewis, at J.R.R. Tolkien.

Ngunit dahil hindi nito naabot ang target funding, naisipan ni Cortland na i-rebrand ito bilang pop-up at saka lumipat sa London mula Dublin kung saan niya nakilala sa London Cocktail Week si Duckworth.

Sa kabila nito, inamin ni Cortland na nasa plano pa naman ang naunang proyekto. “Eventually, we would like a permanent pub that’s for locals and tourists alike that’s based kind of in the Soho area. But for now, we are validating the idea to show that it has traction and people like it. This is kind of the midway point in between that journey,” ang dagdag pa nito sa Business Insider.

English edition of Haruki Murakami’s newest novel ‘Killing Commendatore’ is coming to bookshelves this October

Ni  Jovelyn Javier

“A tour de force of love and loneliness, war and art — as well as a loving homage to “The Great Gatsby” — “Killing Commendatore” (Kishidancho Goroshi) is a stunning work of imagination from one of our greatest writers.”

Nagbigay ng unang sulyap kamakailan ang The New Yorker sa website at magazine issue nito ng isang bahagi ng pinakabagong nobela na inaabangan ngayong tagsibol mula sa internationally acclaimed bestselling author na si Haruki Murakami – ito ay pinamagatang “The Wind Cave.”

Nakatakdang ilunsad ang English edition ng naturang nobela ngayong darating na Oktubre 9 ng New York-based publisher na Knopf Doubleday. Mula sa pagsasalin nina Philip Gabriel at Ted Goossen, design cover ni Chip Kidd; ito ay binubuo ng 704 na pahina (hardcover).

Kasabay naman na ilalabas ang ebook at audiobook versions sa parehas na araw, samantalang ilulunsad naman ang paperback nito sa Oktubre 30.

A circle of mysterious circumstances

“There are three types of emotional wounds: those that heal quickly, those that take a long time to heal, and those that remain with you until you die.”

Ito ang pagsasalarawan ni Murakami sa The Wind Cave sa panayam ng The New Yorker,  kaugnay ng pangunahing character-narrator ng nobela habang tinatalakay nito ang mga alaala niya mula sa kanyang kabataan kasama ang nakababatang kapatid na babae na si Komi at ang biglaang pagpanaw nito.

Dagdag pa ng manunulat, “I think one of the major roles of fiction is to explore as deeply and in as much detail as possible the wounds that remain. Because those are the scars that, for better or for worse, define and shape a person’s life. And stories – effective stories, that is – can pinpoint where a wound lies, define its boundaries (often, the wounded person isn’t actually aware that it exists), and work to heal it.”

Sentro ng nobela ang isang thirty-something na lalaking portrait painter mula sa Tokyo, iniwan ng asawa at humantong sa isang mountain home ng isang bantog na artist na si Tomohiko Amada.

Dito ay madidiskubre niya ang isang nakatagong painting, at sa hindi sinasadyang pagkakataon ay magbubukas ito ng mga misteryosong kaganapan. Para maisara niya ito, kinakailangan niyang kumpletuhin ang isang paglalakbay na may kaugnayan sa iba’t ibang bagay at tao sa kanyang paligid.

Relentless echoes and homages to other works

Kilala si Murakami sa mga reperensiya niya ng iba’t ibang klase ng obra na makikita sa kanyang mga nobela. At dito sa Killing Commendatore, tampok naman ang “Alice’s Adventures in Wonderland” ni Lewis Carroll, “The Great Gatsby” ni F. Scott Fitzgerald, at mga opera na “Don Giovanni” ni Wolfgang Amadeus Mozart kung saan hango ang pamagat nito at “Bluebeard’s Castle” ni Béla Bartók.

Dagdag naman ni Murakami sa The New Yorker, sa panayam ni Deborah Treisman, ang orihinal na inspirasyon ng nobela ay tunay na nagmula sa “Tales of Spring Rain” (Harusame Monogatari), isang koleksyon ng 10 kwento noong Edo period na obra ni Akinari Ueda.

Aniya, tungkol ito sa isang mummy na muling nabuhay. Bahagi ang koleksyon na ito ng “yomihon” genre (described as moralistic, with few illustrations, more text emphasis, characters of witches and fairy princesses) ng literaturang Japanese, na itinuturing na isa sa mga pangunahing kontribusyon ng Japan sa pangkalahatang early modern literature.

“For a long time, I’d been thinking of expanding that story into a full-length novel. I’d also been wanting to write something that would serve as a homage to The Great Gatsby,” ang pagtatapos ni Murakami sa panayam.

Nakatakda naman na dumalo si Murakami sa The New Yorker Festival sa Oktubre 6 para sa isang diskurso kasama si Treisman.

Low-carb diets under scrutiny in new study for connection to increased mortality risk

“Low-carb diets that replace carbohydrates with protein or fat are gaining widespread popularity as a health and weight loss strategy. However, our data suggests that animal-based low carbohydrate diets might be associated with shorter overall lifespan and should be discouraged.”

Ito ang pahayag ni Sara Seidelmann, Brigham and Women’s Hospital clinical-research fellow at lead author ng bagong pag-aaral, ang “Dietary carboyhydrate intake and mortality: A prospective cohort study and meta-analysis” na inilathala kamakailan sa The Lancet Public Health kung saan natuklasan ng mga siyentipiko na ang pangkalahatang pag-iwas sa carbohydrates ay hindi nakabubuti sa kalusugan sa katagalan.

Challenging a popular trend

Sikat na sikat sa karamihan sa Europe at North America ang mga low-carb diets gaya ng Paleo, Ketogenic, at Atkins diet na aniya ay mas epektibo sa pagbabawas ng timbang kumpara sa mga low-fat diets; at nakatutulong sa magandang kundisyon ng blood sugar, blood pressure, blood triglycerides, at high-density lipoprotein cholesterol na nakapagpapababa ng pagkakaroon ng ilang klase ng mga sakit.

Kadalasan kasi sa low-carb diets, mas pinapaboran nito ang pagkain ng animal protein at fats at higit na nililimitahan o tinatanggal talaga ang carbohydrate sa pagkain gaya ng prutas, gulay, cakes, sugary drinks, at lalo na ang starchy foods na pasta, cereals, rice, bread, at potatoes. 

Sa pag-aaral, siniyasat ang 15,428 adults (45–64 years-old) mula sa apat na komunidad sa Amerika (enrolled between 1987 – 1989) sa Atherosclerosis Risk in Communities (ARIC) study ayon sa kanilang dietary habits (what foods, how much, how often).

At sa loob ng 25-taong follow-up period, nadiskubre na mahigit 6,000 sa mga partisipantes ang pumanaw. Napag-alaman na ang mga may high-carb diets sa kanila ay mas mahaba pa ang buhay nang tatlong taon kaysa sa mga may low-carb diets. At ang mga may moderate carb consumption naman ay dinaig ang mga may low-carb diets nang apat na taon.

Replacing meat with plant-based fats and proteins

“If one chooses to follow a low carbohydrate diet, then exchanging carbohydrates for more plant-based fats (avocados, nuts) and proteins (soy products, lentils), it might actually promote healthy ageing in the long term,” ang paliwanag pa ni Dr. Seidelmann.

Aniya, ang mas mababa sa 40 porsyento (energy intake from carbohydrates) ay itinuturing nang low-carb, dagdag pa riyan na may mga diets na mas binababaan pa ito nang hanggang 20 porsyento o mas mababa pa. Sa kabilang banda naman, ang 70 porsyento at higit pa ay high-carb na.

Parehas na pwedeng makapagpataas ng mortality risk ngunit ang high-carb ay higit na mas mababa ang antas kumpara sa low-carb. 

Mula rito, tinukoy ng mga siyentipiko na ang 50-55 porsyento (moderate) ng energy intake na mula sa carbohydrates ang pinakamainam na estado.

Inamin naman ng mga siyentipiko na may limitasyon pa rin ang pag-aaral sapagkat nagbase ito sa self-reported data at sa pagsukat nito sa naturang dietary patterns sa umpisa at pagkaraan ng anim na taon lang na posibleng nagbago sa mga sumunod na taon.

Naniniwala naman si Ian Johnson (nutrition researcher, Quadram Institute Bioscience), bagaman hindi siya kabilang sa pag-aaral, na mahalaga ang “carb quality” at hindi lang “carb quantity.” 

“There is nothing to be gained from long-term adherence to low-carb diets rich in fats and proteins from animal origins. Most should come from plant foods rich in dietary fiber and intact grains rather than from sugary beverages or manufactured foods high in added sugar.”

Alfonso Cuaron’s most personal film ‘Roma’ claims the Golden Lion at the Venice Film Festival

“It is no mere movie – it’s a vision… where every image and every emotion is perfectly set in place.”

Ganito ang pagsasalarawan ni film critic Owen Gleiberman sa pinakabagong obra ng award-winning Mexican filmmaker na si Alfonso Cuaron (Children of Men, Gravity) na pinamagatang “Roma,” na siyang ginawaran kamakailan ng Golden Lion award, ang pinakamataas na parangal sa prestihiyosong 75^th Venice Film Festival na ginanap sa Lido di Venezia, Italy.

Nagwagi rin ang “The Favourite” ni Yorgos Lanthimos ng Silver Lion – Grand Jury Prize, gayon din sina Willem Dafoe (Best Actor, At Eternity’s Gate), Olivia Colman (Best Actress, The Favourite), Joel Coen at Ethan Coen (best screenplay, The Ballad of Buster Scruggs), Jennifer Kent (Special Jury Prize, The Nightingale), Baykali Ganambarr (Best Young Actor), at Jacques Audiard (Silver Lion for Best Director, The Sisters Brothers).

Mula sa Participant Media at Esperanto Filmoj, si Cuaron din ay nagsilbing editor at producer ng pelikula. Hawak naman ng Netflix ang distribusyon nito ngunit wala pang inaanunsyong petsa para sa theatrical release.

A rapturously beautiful masterpiece

Sinusundan ng kwento ng Roma ang isang domestic worker na si Cleo, isang indigenous na babaeng mula sa Mixteco heritage at nagtatrabaho para alagaan ang mga pamilya ng isang middle-class family sa Mexico City noong 1971.

Ipinangalan ang Spanish-language drama mula sa distrito ng Roma kung saan lumaki ang writer-director-cinematographer nito na si Cuaron. Ito rin ang unang beses na siya mismo ang cinematographer.

Inilarawan naman ng AFP na “luminous performance” at “heart of the film” ang pagganap ni Yalitza Aparicio bilang Cleo, na unang pagkakataon pa lang umarte sa pelikula.

Dagdag naman ni Cuaron sa AFP, “Cleo is based on my babysitter when I was young. We were a family together. But when you grow up with someone you love you don’t discuss their identity. So for this film I was forced to see myself as this woman, a member of the lower classes, from the indigenous population. This is a point of view I had never had before.”

Ipinalabas din ang Roma sa Telluride Film Festival, Toronto International Film Festival, at New York Film Festival.

His most essential film

Sa isang eklusibong panayam ng IndieWire, ibinahagi ni Cuaron ang naging paglalakbay niya sa paggawa ng naturang pelikula, na aniy,a ang matagal na niyang pinagtatrabuhan simula pa sa kanyang unang pelikula na “Sólo con Tu Pareja” (1991).

“I always wanted to make a film and be comfortable with it when I finished it. With ‘Roma,’ I was satisfied with it when we finished. I was very happy with it, and that’s because it’s the first film I was fully able to convey what I wanted to convey as a film. It’s a story in many different shapes and hints of emotions that have been present since the moment I wanted to be a director.”

Itinuturing din ang obra na semi-autobiographical dahil makikita rin dito ang bahagi ng kabataan ng Oscar-winning director sa Mexico kung saan hango ang mga eksena sa kanyang mga alaala noong 1960-1970s. At maliban kay Cleo, matingkad ang pangkalatang representasyon nito sa mga kababaihan kabilang ang ina ng director at isa pang domestic helper sa kabuuan ng pelikula.

Hudyat din ng Roma ang pagbabalik ni Cuaron sa Mexico na unang beses simula nang gawin nito ang “Y Tu Mamá También” (2001), at inilarawan ng director ang pagkakataon na isang “charged experience” dahil kinailangan niyang harapin muli ang kanyang nakaraan.

“It’s about a moment of time that shaped me, but also a moment of time that shaped a country. It was the beginning of a long transition in Mexico,” ang kwento ni Cuaron sa IndieWire.

Lancaster University: Fibers from root vegetables being studied as key alternative ingredient for stronger concrete

“These novel cement nanocomposites are made by combining ordinary Portland cement with nano platelets extracted from waste root vegetables taken from the food industry.”

Ito ang pahayag ni Professor Mohamed Saafi, lead researcher mula sa engineering department ng Lancaster University sa United Kingdom tungkol sa pinangungunahan nitong pag-aaral kasama ang Scottish firm na CelluComp sa paggamit ng “nano-platelets” mula sa mga root vegetable fibers para makagawa ng mas matibay at mas environment-friendly na concrete mixtures.

Ayon pa sa panimulang resulta ng pag-aaral, natukoy ang magandang pagbabago sa mechanical properties ng mga kunkretong gawa na may nanoplatelets na galing sa mga gulay na sugar beet at carrots.

Stronger concrete, lesser quantity use

“The composites are not only superior to current cement products in terms of mechanical and microstructure properties, but also use smaller amounts of cement. This significantly reduces both the energy consumption and CO2 emissions associated with cement manufacturing.”

Dagdag pa ni Saafi, nakatulong ang root vegetables nano-platelets sa pagtaas ng calcium silicate hydrate, na pangunahing sangkap na kumokontrol sa tibay ng kunkreto at para mapigilan ang corrosion.

Naniniwala ang grupo ni Saafi na kapag mas pinagtibay ang kunkreto ay mas kakaunting bilang nito ang kakailanganin sa mga konstruksyon.

Sa naturang lab tests kung saan hinaluan ng root vegetable nano-platelets ang concrete mixture, nakatipid ng 40 kg ng Portland cement (per cubic meter of concrete) kaya nakakabawas din sa carbon emissions.

Itinuturing na “carbon intensive” ang produksyon ng semento na isa sa pangunahing sangkap sa paggawa ng kunkreto, at nagtatala rin ng walong porsyento ng pangkalahatang carbon emissions na inaasahang lalaki pa dahil sa tumataas na pangangailangan sa industriya ng konstruksyon.

Exceeding commercial cement additives at a less cost

Aniya, ang vegetable-based composite concretes ay mayroon din “denser microstructure” na nagpapatagal sa naturang materyal na higit na mas matibay kaysa gumamit ng mas mahal na sangkap gaya ng grapheme at carbon nanotubes.

Tinitingnan din ng proyekto ang “adding very thin sheets made from vegetable nano-platelets to existing concrete structures to reinforce their strength” na pinapaniwalaang makakahigit pa sa carbon fibre dahil sa flexible characteristics nito na magiging depensa sa mga potensiyal na mapanirang pwersa.

“We are excited to be continuing our collaboration with Professor Saafi and developing new applications for our materials, where we can bring environmental and performance benefits,” ang tugon naman ni Dr. Eric Whale from Cellucomp Ltd., ang kumpanyang nasa likod ng Curran, isang materyal na binuo sa nano-cellulose fibers ng root vegetables kung saan pangunahin dito ang sugar beet pulp.

Nagagamit naman ang Curran sa iba’t ibang aplikasyon gaya ng paints/coatings, inks, paper, drilling fluids, concrete, composites, personal care, at home care.

Mula sa magandang resulta, sinusuportahan ito ng European Union’s Horizon 2020 program sa pamamagitan ng pondo na nagkakahalaga ng £195,000 para mapag-ibayo pa ang pagsasaliksik sa loob ng dalawang taon kung paano nga ba nakatutulong ang vegetable nano-platelet fibers sa pagpapatibay ng mga kunkreto.