Linggo, Marso 1, 2015

Washi: Simbolo ng kakayahan ng mga Hapon

Ni Florenda Corpuz


Kuha mula sa website ng UNESCO (© Agency for Cultural Affairs, 2013)
Nangunguna ang Japan sa listahan ng mga high-tech na bansa sa buong mundo. Ngunit sa kabila ng makabagong teknolohiya at progresibong pamumuhay ng mga tao rito, patuloy nilang pinapahalaganan at pinagyayaman ang kanilang kultura tulad na lamang ng paggawa ng traditional Japanese handmade paper o “washi” na noong Nobyembre 2014 ay napasama sa listahan ng UNESCO Intangible Cultural Heritage.

Kasaysayan ng washi

Ang washi ay nag-ugat sa mga salitang Hapon na “wa” na ang ibig sabihin ay “Japanese” at “shi” na ang kahulugan naman ay “paper.” Sa China, unang ginawa ang papel noong unang siglo at ang sining nito ay dinala sa Japan ng mga Buddhist monks noong 610 AD na gumagawa nito para sa pagsusulat ng mga sutra. Nakarating sa Europa ang kaalaman sa paggawa ng papel noong ika-13 siglo.

Noong huling bahagi ng 1800’s, umabot sa humigit-kumulang 100,000 pamilyang Hapon ang gumagawa ng papel gamit ang kanilang mga kamay. Bumaba ito sa 479 noong 1983 matapos ipakilala ng Europa ang mechanized papermaking technology. Sa ngayon ay tatlong komunidad na lamang sa Japan ang gumagawa nito: Misumi-cho sa Hamada City, Shimane Prefecture: Mino City sa Gifu Prefecture; at Ogawa Town/Higashi-chichibu Village sa Saitama Prefecture.

Raw materials at paraan ng paggawa

Ang washi ay gawa mula sa mga hibla ng kozo tree o paper mulberry at ginagamit sa paggawa ng mga sulat, libro, paper screens, room dividers at sliding doors. Binababad ito sa malinaw na tubig-ilog, pinapakapal at sinasala sa pamamagitan ng bamboo screen. Pinapatuyo ito sa kahoy o metal boards.

Tungkulin ng mga tao sa komunidad na gumagawa nito ang panatilihing buhay ang craftsmanship na ito – mula sa paglilinang ng halaman ng mulberry, mga paraan o techniques at ang paglikha ng mga bagong produkto upang i-promote ito sa loob at labas ng bansa.

Pagpapayaman sa washi

Ipinapamana ang kaalaman sa washi papermaking sa pamamagitan ng tatlong paraan: Una sa pagitan ng pamilya, pangalawa sa pamamagitan ng mga asosasyon at pangatlo ay ang pangangalaga ng mga lokal na pamahalaan ng lugar.

Itinuturo ng washi master ang technique na minana pa nila mula sa kanilang mga magulang sa mga miyembro ng pamilya o ‘di kaya ay mga trabahador. Ang pamamaraan at tradisyong ito ay nagsisilbing cultural identity ng bawat komunidad.


UNESCO Intangible Cultural Heritage of Humanity

Napagdesisyunan sa 9th Session of the Intergovernmental Committee for the Safeguarding of the Intangible Cultural Heritage na ginanap sa Paris, France na isama ang washi sa listahan ng UNESCO Representative List of the Intangible Cultural Heritage of Humanity na kinabibilangan ng “Hosokawashi” mula sa Saitama Prefecture, “Honminoshi” mula sa Gifu Prefecture at “Sekishubanshi” mula sa Shimane Prefecture. Ito ay dahil patuloy ang mga taong gumagawa nito sa paggamit ng mga tradisyonal na pamamaraan.

“The Washi is the symbol of ‘Japanese skill’ of which we have to be proud of. The elegant Japanese washi catches the world’s attention not only in the field of arts but also various areas, since it is used for restoration of cultural properties and for ecological products, by making use of its durability and tenacity,” pahayag ni Foreign Minister Fumio Kishida.

“We are committed to succeed this Washi to the next generation, and promote its excellent value to the world,” dagdag pa nito.

Ang washi ay ang pang-22 Intangible Cultural Heritage Registrations ng Japan.


Walang komento:

Mag-post ng isang Komento