Linggo, Mayo 7, 2017

‘Time & Space: Instruments Gather Beyond,’ a combination of traditions and modernism

Ni Jovelyn M. Javier



Walang humpay ang paghahandog ng Japan Foundation ng mga kahanga-hangang inspirational culture-art performances para dalhin ang tradisyon ng Japan sa mga Pilipino. At kamakailan, idinaos ang kakaibang kumbinasyon ng maindayog at nagtutugmang tunog ng tradisyonal na instrumentong Japanese at Filipino na isinama sa modernong DJ music at may kasabay na live painting, na pinamagatang “Time & Space: Instruments Gather Beyond” na ginanap sa TIU Theater sa Makati.

Binuksan ang programa ng HPN3 o Hapon 3, isang Japanese comedic group, at sinundan ng traditional Japanese music mula kina Yasuyoshi Ohagi sa Shakuhachi (Japanese bamboo flute) at Yu Miyoshi sa Koto (traditional Japanese harp) sa pagtatanghal ng “Shika no Tône” (1999/ Tadashi Tajima), “Rokudan no Shirabe” (17th century /Yatsuhashi Kengyo), “Chidori no Kyoku” (1855/Yoshizawa Kengyo) at “Ichikotsu” (1966/Yamamoto Hozan).  

 

Nagpakitang-gilas din ang tradisyonal na musikang Pinoy mula sa University of the Philippines (UP) Tugtugang Musika Asyatika (TUGMA) sa pagtatanghal ng “Luntang” (Maguindanao xylophone), “Tagunggo with Sagayan” (rhythmic mode used as accompaniment for dance rituals like Sagayan), “Sinulog a Bagu with Pangalay” (played on Kulintang with traditional “fingernail” dance of  the Tausūg people, a rhythmic mode played with emotions such as mournfulness at “Tidtu Ex with Silat.” (Maguindanao Kulintang genre played with indigenous martial arts).

 

Biglang nag-fast forward naman sa moderno sa underground JAPINOIZ (Japanese + Pinoy + Noise) sound ng half-Japanese, half-Filipino turntablist/remixer at beat maker na si DJ ReiZ sa kanyang multiple elements mix na pinamagatang “Tōryanse Three Islands version.” Ang Tōryanse ay tradisyonal na Japanese children’s song na naririnig din sa kalye bilang hudyat na maaari nang tumawid. 

 

Sa ikaapat na bahagi ng pagtatanghal, nagsama naman ang moderno at tradisyonal na Japanese music sa pagtugtog ng “Haru no Umi” (Spring Sea) Latin version, “Playground,” “Josho no Kanata,” at “Soran Scherzo” mula kina Yasuyoshi Ohagi (Shakuhachi) at Tinsel Tone – Yu Miyoshi (Koto), Mariko Obata (flute) at Naoko Sakanaka (piano).

 

At sa huling bahagi ang “Beyond Time & Space” kung saan nagsama-sama na ang lahat ng mga nagsipagtanghal at bilang kulminasyon ang pagtugtog nila ng “Shima-uta,” na isang musical genre mula sa Amami Islands, Kagoshima prefecture.

 

The performers

 

Nag-umpisang tumugtog ng Shakuhachi si Ohagi noong estudyante ito sa unibersidad at nanalo sa mga kumpetisyon sa Shikoku. Inimbitahan siya ng University of the Philippines – Diliman noong 2015 para sa isang workshop at konsiyerto ng Shakuhachi at Koto. Ngayon, gumagawa na rin siya ng Shakuhachi at nagtuturo sa kanyang studio sa Ehime prefecture.

 

Isang music instrumental group naman ang Tinsel Tone na binubuo nina Miyoshi, Obata at Sakanaka na matagal nang aktibo sa maraming pang-kulturang pagtatanghal ng Japan gaya na lang sa Cultural Center of the Philippines (CCP), Rizal Park Concert, Solaire Resort and Casino, Edsa Shangri-La Hotel at Makati Shangri-La Hotel.

 

The underground is where new sounds are born, regardless of what generation we are in. Even the simplest, most mundane noise can have unlimited potential to be something more. Mixing multiple elements to create a single cohesive sound.” Ito naman ang istilo ni DJ REiZ sa kanyang pinaghalong Japanese at Filipino DJ music.

 

Isang organisasyon ng student-performers ng UP College of Music – Diliman ang UP TUGMA na layon ang magkaroon ng malawak na kamalayan at pang-unawa ang mga manonood sa Filipino at Asian traditional music.

 

Tubong Hokkaido naman ang visual artist/live painter na si Atsuko Yamagata na madalas nakikipag-kolaborasyon sa mga Filipino at Japanese musicians at dancers.

 


 

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento