Ni Herlyn Alegre
Skiing sa Niigata. |
Isang
kakaibang pagsalubong ng bagong taon o isang napaagang Valentine’s date, masasabi
kong ang ski trip na ito sa Niigata ay isang worthwhile na bonding experience
para sa mga magkasintahan man, pamilya o magulong barkadahan tulad namin.
Puno
ng mga Pinoy na turista at feeling-turista ang bus namin papuntang Naeba Ski
Resort, isa sa mga kilalang ski destinations sa Japan dahil sa magandang
lokasyon nito na hindi nalalayo sa Tokyo. Nasa silangang bahagi ito ng Mount
Takenoko at sa paanan nito makikita ang kilalang Prince Hotel na may 1,229 na
kwarto, halos 20 restaurants, onsen, convenience store at iba pang amenities
para sa mga pumupunta rito.
Bahagi
ng isang tour package ang byaheng ito sa halagang ¥5,000 yen. Kasama na rito
ang roundtrip bus ride from Akihabara to Naeba, snacks, onigiri at libreng
drinks sa bus. May kasama pang German tourguide na nagta-Tagalog at nagni-Nihonggo.
Isa sa mga bagay na nakakatuwa sa byaheng ito ay ang mga Pinoy na kasabay namin.
May mga turista na galing pang Pilipinas at nagbabakasyon lang dito sa Japan at
mayroon din namang mga dito na nakatira at gusto lang na mag-explore pa ng
ibang bahagi ng Japan.
Day
trip lang ang kinuha naming package pero maaaring mag-avail ng package na may
kasamang overnight stay sa Prince Hotel. Pagdating sa ski resort, maaari kang
pumili kung gusto mong subukan ang ski o snowboard. Halos ¥5,000 yen ang
binayaran namin sa paghiram ng gear na maaari naming magamit sa loob ng apat na
oras. Maaari ring hiramin ang gear sa loob ng isang buong araw.
Sa
una ay kailangan mong mag-fillout ng form na may personal details at estimate
ng height, weight at shoe size para sa paghiram ng gear. Pagkatapos ay pipila
ka para kumuha ng snow boots, pumili ng magkaternong snowboarding jacket at pants,
at kumuha ng snowboard na may iba’t ibang kulay at disenyo na babagay sa sa’yo.
Iiwan sa coin lockers ang mga sapatos, bag at iba pang gamit. Maaari ring
mag-share ng lockers dahil medyo malaki naman ito. Mas mainam rin na magdala ng
sariling earmuffs, bonnet at gloves dahil kung minsan hindi ito kasama sa set
ng gear na pinapahiram (tulad ng sa amin). May kamahalan ito kung doon mismo bibilhin.
Sa
counter, minumungkahi nila ang ski para sa mga baguhan na wala pang experience
sa winter sports. Mas madali raw ito i-balanse. Pero dahil adventure-seeker
kami, sinubukan namin agad ang snowboard. May kahirapan itong i-control sa una
dahil parehas nakakabit ang dalawang paa sa snowboard kaya kailangan ng
matinding balance para magawa ito ng tama. Gaya ng inaasahan, nahirapan kaming
gamitin ito, kaya sa huli nang mapagod na kami ay nag-snowangel na lang kami at
gumulong-gulong sa snow! Pero kahit papaano, nasubukan naman naming mag-slide sa
mababang slope ng ilang beses.
Sa
una paunti-unti, padulas-dulas nang bahagya, pasubok-subok kung paano ang
tamang pagtayo, pag-bend ng tuhod, pag-balance. Baby steps nga, sabi nila. Pero
sa huli, nagpapadulas na kami na parang walang bukas at hindi na napapansing humahampas
ang magkahalong hangin at snow sa namamanhid naming mukha. Masarap ang
pakiramdam, para kang lumilipad! Nakakakaba lang sa una dahil pakiramdam mo
lagi kang matutumba at parang hindi mo na ito mapapatigil kapag sobrang bilis
na. Pero isang bagay na nagpapawala sa panginginig namin (mula sa lamig at sa
takot) ay iyong nakaka-enjoy na bonding ng grupo. Hindi ka mahihiyang bumagsak
at gumulong dahil dadaanin lang nila sa tawa ang nangyari; hindi ka mahihiyang
magkamali dahil tuturuan ka nila kung paano; hindi ka mahihiyang maging ikaw
dahil mainit ka nilang tatanggapin.
Naisip
ko lang, “a place as cold as this gets so warm if you’re with such great people!”
Ang mga Pinoy, nasaan mang lugar hindi nawawala ang init ng samahan at tawanan.
Nakakahiya man mag-dive sa snow at mag-snowangel habang nag-iiski ang lahat;
weird man ang gumawa ng snowman habang nag-snowboard ang lahat; sumubok ka man mag-jumpshot
sa snow ng paulit-ulit kahit mabigat ang snow boots, sasamahan ka pa rin nila ng
walang kahihiyan at puno ng malakas na tawanan. Kaya ngayong buwan ng mga puso,
hindi pa huli para sumama sa isang byaheng magpapainit sa samahan ng pamilya,
barkadahan o special one!
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento