Ni
Al Eugenio
Menudo, sinigang, kare-kare at
pinakbet. Minatamis na saging con yelo, leche flan, gulaman at halo-halo.
Bibingka, palitaw, sapin-sapin at kalamay. Puto bumbong, suman, halaya at kapeng
Batangas. Ilan pa sa atin ang nakakaalala ng tunay na lasa ng mga pagkaing ito?
Mahirap nang maghanap ng pagkaing
Pilipino na tama ang lasa sa mga panahong ito. Madalas, kahit pa sa mamahaling
lugar, ang mga inihahaing pagkain sa atin ay parang may mali sa timpla. Para
bang hindi na kilala ng mga tao ngayon ang totoong lasa ng mga pagkaing
isinisilbi nila. Totoo, ang bawat nagluluto ay may kanya-kanyang istilo, pero
ang bawat putahe ay mayroong natatanging lasa.
Ang timpla at lasa ng mga pagkaing
Pilipino ay nagpasalinsalin na sa matagal na panahon. Mula sa ating mga
magulang na natutuhan din nila mula sa kanilang mga ninuno pa, ang mga
natatanging lasa na hinahanap-hanap palagi ng lahat. Natatanging lasa, kaya
naman kapag napasobra ang alat o kaya naman ang asim ay mayroon laging
pumupuna.
Bagama’t mayroong iba’t ibang
istilo ang mga nagluluto, hindi lumalayo sa natatanging lasa ng bawat putahe
ang naluluto nila. Maaaring mas maanghang pero hindi sobra ang alat. Maaaring
medyo malasado pero hindi sobra ang asim. May pagbabago man ng kaunti ang itsura
ng pagkain pero tama pa rin ang lasa kahit na sa unang tikim.
Malaki ang ipinagbago ng lasa ng
ating mga pagkain nang inumpisahang pakialaman ng mga gahamang negosyante ang ating
hapag kainan. Umimbento sila ng mga produktong makapagbibigay ng katulad na
lasa ng ating mga pagkain. Inilagay nila ito sa mga “Shashei” o kaya naman ay mga
naka “cubes”.
Matapos na mapalambot lamang
natin ang karne at mailagay ang mga gulay, ihalo lang ang mga produktong ito at
“Presto!” Sinigang na ang ulam ninyo! Hindi na kailangan maghiwa ng kamatis,
wala nang ginagayat na sibuyas. Wala ng luya. Wala ng bawang. Hahanguin na lamang
at kainan na.
Ang mga produktong ito ay
nakapagpagaan sa buhay ng maraming maybahay.
Nabawasan na ang kanyang oras sa pamamalengke at sa isang banda ay
maaaring nakatipid pa sila. Ang hindi nila nalalaman ay kung anu-ano kaya ang
mga isinangkap upang mapalabas ang lasang ibinibigay ng mga produktong iyon.
Dahil din sa mga instant na
panlasang ito, marami sa mga nagluluto
ang umaasa na lamang sa mga produktong ganito. Marami sa kanila ang tuluyan nang
nalimutan ang tunay na pamamaraan ng pagluluto ng ating mga pagkain. Dinaraan
na lamang sa “tsamba”. Kung hindi sigurado ay magtatanong. Ang iba naman ay
nagre-research sa Internet. Totoo, mayroong recipe sa Internet, pero hindi ito
sapat. Hindi ito laging kumpleto at laging tama. Marami sa mga recipe sa Internet
ay may mga binago na rin at nahaluan na ng mga recipe mula sa ibang bansa.
Iba ang natutuhan ng ating mga
nakakatanda sa kanilang pag-aaral nang pagluluto. Hindi lamang ang pagpili ng mga nararapat na
sangkap. Hindi rin lamang ang klase o parte ng mga karne o isda na kanilang
lulutuin. Naroroon din ang uri ng paglulutuan. Kaldero ba o palayok? Kahoy ba o
uling? Ang bawat putahe ay pinaglalaanan ng tamang kagamitan at pati na rin ang
tinatawag na “timing” kung kailan ilalagay ang sangkap para tama ang lasa.
Noong araw ay asin lamang ang
pang-alat sa ating mga pagkain. Ngunit ng dumating ang mga Intsik at Hapon, ang
“toyo” ay natutuhan na rin na gamitin. At sumunod na ang iba’t ibang uri ng mga
pampalasa sa ating mga pagkain. Ito na ngayon ang naging bagong panlasa ng
pagkaing Pilipino.
Kapag kumakain tayo sa mga
fastfood, maging sa karamihan ng mga restaurant, para bang ipinakakalimot na
nila sa atin ang lasa ng mga pagkaing Pilipino. Para bang sinasabi nila na ito
na ang lasa ng pagkaing Pilipino ngayon. Masanay na kayo!
Kailan kayo kumain ng masarap na
halo-halo? Tama ba ang mga nilalaman nito? Mayroon bang minatamis na saging at
kamote? Mayroon bang kaong, nata de coco at ube? Meron bang langka? Meron bang
leche flan sa ibabaw at hindi ice cream? Ang ice cream ay dapat sa ibabaw ng
ice cream cone, hindi sa ibabaw ng halo-halo!
May sinasabing masarap daw na
halo-halo ang Razon’s. Hindi ba hinahalong mais lang ‘yon. Ganun na ba ang
halo-halo ngayon? Kunsabagay hinahalo pa rin ‘yon.
Nasubukan ninyo na ba ang
sinangag sa Jollibee? Ano ang pagkakaiba sa sinangag na kaning lamig na
pinitpitan ng bawang at nilagyan ng asin? Walang toyo. Walang sinangag mix.
Hindi sausage at itlog kundi pritong tuyong may kalislis. Nasubukan ninyo na kaya? Kung hindi ninyo pa
nasusubukan, hindi ninyo pa ganap na alam ang lasang Pilipino.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento