Ni
Al Eugenio
Ipinagmamalaki ng mga
Japanese na ang kanilang bansa ay isa sa mga kinikilala at iginagalang sa buong
mundo. Ito ay dahil sa naipakilala nila sa buong mundo na kaya nilang gumawa ng
paraan na maitaguyod ang kapakanan ng kanilang bayan na hindi lubusang aasa sa
tulong ng ibang bayan.
Nang matapos ang World
War II, naging masunurin sila sa kanilang mananakop na hanggang sa ngayon, ang
saligang batas na kanilang sinusunod ay ang saligang batas na isinulat pa
ni dating Heneral Douglas McArthur na
pinakamataas na pinuno ng pwersang nagpasuko sa Japan.
Bagamat sila ay nasakop
ng Estados Unidos, hindi sila nagpabaya na lagi na lamang maging
sunud-sunuran sa bansang Amerika. Gumawa sila ng paraan kung papaano nila
muling maitatayo ang kanilang lipunan at maibalik ang dignidad at dangal ng
kanilang bayan.
Dahil sa kanilang
matinding pagnanais na makatayo, hindi nila hinintay ang mga tulong mula sa
kanilang mananakop at iba pang bayan, gumawa sila ng sarili nilang pamamaraan
upang maitaas ang tingin sa kanila ng ibang bansa kahit na ang Japan ay salat
sa likas yaman at kulang ang kaalaman sa salitang banyaga na sa larangan ng
komersyo ay pangunahing kailangan.
Mula pa noong ang Pilipinas
ay binigyan ng kalayaan, may mahigit ng 100 taon ngayon ang nakararaan, nananatili
pa rin sa kaisipan ng marami nating kababayan na maging sunud-sunuran sa mga
gawi ng mga bansang sumakop sa atin.
Noong araw, marami ang
mga gustong nagsasalita ng Español at nang lumaon ay pa-Ingles-Ingles naman. Lagi
nating ginagaya ang kanilang mga gawi tulad ng pananamit, mga galaw at pati na
kanilang kultura at pagsasalita na halos pati na ng ating sariling wika ay atin
nang ikinahihiya.
Kahit na sa mga
pagbabalangkas ng mga binubuong batas, madalas lumalabas ang mga katwiran, tulad
halimbawa ng same-sex marriage, sabi ng iba, maaari na rin daw nating ipatupad
sa Pilipinas dahil sa ito ay ipinatutupad na sa ibang bansa.
Bakit kailangan nating
laging sinusundan ang mga dayuhan? Wala ba tayong tiwala sa ating mga kakayahan
na maging bansa na may sariling pagkakakilanlan?
Nang unang magpahayag
ang ating Pangulong Rodrigo Duterte sa ibang bansa na huwag tayong pakialaman,
kasabay ng makukulay na insulto sa kanilang mga pinuno, marami sa ating mga kababayan
ang nagulat at nagpahiwatig ng pag-aalala. Ito ay dahil sa kauna-unahang
pagkakataon, nagkaroon tayo ng pinuno na gustong ipakilala sa buong mundo na
tayo ay isang bansang maaaring mabuhay kahit na walang tulong mula sa ibang bansa.
Nasanay na ang ating
mga kababayan sa mga pamamaraan ng ating mga nakaraang pinuno na laging umaasa
sa proteksyon ng ibang bansa.
Sa pagkakataong ito, nagkaroon
tayo ng bagong pangulo na nais ipakilala sa buong mundo na ang mga Pilipino ay
hindi mga alipin. Hindi mga nagpapalimos.
Nangyari lamang sa atin ang pagkakakilanlang ganoon dahil sa mga maling
pananaw ng ating mga nakaraang mga namumuno.
Sa pagkakataong ito,
marami sa ating mga kababayan ang magigising sa bagong pananaw na tayo ay isang
lahi na may sariling pagkakakilanlan na hindi katulad ng mga alipin na inuutus-utusan.
Sa pagkakataong ito, pagkatapos
na mawala ang mga mapagsamantalang namumuno sa ating bayan, maipapakilala natin
sa buong daigdig na tayong mga Pilipino ay may naiibang kakayahan, unti-unting tumitindig sa ating sarili na may dignidad
at totoong kalayaan.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento